Τα έργα κατασκευής του Flyover, το αιώνιο «σημειωτόν» στους δρόμους και η παραμελημένη εικόνα της εορταστικής δεύτερης μεγαλύτερης πόλης στην Ελλάδα προκαλούν αρνητικά συναισθήματα στους κατοίκους της πόλης

Τις ώρες αιχμής, το Ράδιο Θεσσαλονίκη έχει ανοιχτές τις γραμμές για τους ακροατές-ρεπόρτερ των δρόμων. Ο λόγος στον Αχιλλέα, που είναι ακινητοποιημένος στο Ρετζίκι: «Σταμάτα-ξεκίνα, πηγαίνουμε σημειωτόν από το Ασβεστοχώρι, στο ύψος του (Νοσοκομείου) Παπανικολάου. Δεν υπάρχει σωτηρία». Ο λόγος σε έναν οδηγό χωρίς όνομα, σταματημένο στην οδό Χαριλάου-Θέρμης: «Από Πανόραμα για Κέντρο ξεκίνησα, αλλά σκέφτηκα να κάνω τον γύρο και να πάω μέσω Θέρμης. Η κίνηση αρχίζει από το ύψος των Κοιμητηρίων και συνεχίζει μέχρι Νέα Ελβετία και Παπαναστασίου. Πέντε παρά εικοσ’πέντε [sic] ξεκίνησα και τώρα πλησιάζω το Ιπποκράτειο. Έξι παρά δέκα». Παύση στον αέρα. «Άρα, όσοι κινείστε από ανατολικά προς δυτικά, μποτιλιαρισμένες παραμένουν οι Εθνικής Αντιστάσεως και Όλγας, Καραμανλή από το τούνελ της Βούλγαρη, Περιφερειακός, τώρα και η Παπαναστασίου», αναστενάζει ο παρουσιαστής.

Στάση Κολόμβου, στην Εγνατία. Μια ηλικιωμένη κυρία πλησιάζει μια νεαρή κοπέλα. «Συγγνώμη, κοπέλα μου, μήπως μπορείς να δεις σε πόσα λεπτά έρχεται το 12; / Σε 32 λεπτά γράφει. / Σε πόσα;» Η Αναστασία Τσ. μετακινείται κάθε μέρα από τον Εύοσμο στο Κέντρο για τις σπουδές της. Το μεσημέρι επιστρέφει στη Δυτική Θεσσαλονίκη για τη δουλειά της. «Είναι σκέτο μαρτύριο, δεν μπορώ να σου το περιγράψω. Σχολάω το μεσημέρι και το σκέφτομαι. Να στριμωχτώ σαν σαρδέλα στο 32 και να πηγαίνω σημειωτόν μέχρι Ξηροκρήνη; Να περπατήσω μέχρι Βαρδάρη; Ή μήπως να ξοδέψω όλο τον μισθό μου στα ταξί; Χάθηκε να λειτουργούσε πρώτα το μετρό και ύστερα να έφτιαχναν το Flyover;»

Ο Κωνσταντίνος Β. οδηγούσε στον Περιφερειακό, μετά τον κόμβο της Νεάπολης, την ώρα που ένα ασθενοφόρο πάσχιζε να φτάσει στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου. «Έβλεπα τα αμάξια από τον καθρέφτη να κάνουν χώρο για να περάσει, “χαϊδεύαμε” τις μπάρες, κορνάραμε στους μπροστινούς να προχωρήσουν, για να διευκολυνθεί η κίνηση του ασθενοφόρου, και κάποιοι άλλοι έξυπνοι πήγαιναν και κολλούσαν από πίσω του. Έκτοτε, εύχομαι απλώς να μην πάθω τίποτα και χρειαστεί να πάω σε νοσοκομείο τις ώρες αιχμής».

Τα διπλοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα έχουν μειωθεί, για πρώτη φορά παρατηρείται μια κινητικότητα στα πρόστιμα, όσα χαρτάκια με τηλέφωνα κι αν τοποθετούν οι οδηγοί στα παρμπρίζ των αυτοκινήτων τους, μπας και τους ειδοποιήσει κανείς. Τα λεωφορεία που πλησιάζουν στη στάση έχουν στο πίσω μέρος τους διαφημίσεις οι οποίες προωθούν τα θετικά που θα φέρει μακροπρόθεσμα η κατασκευή του Flyover στην Περιφερειακή Οδό. Εμπαιγμός στα μούτρα μας.

Διοργανώνονται εκδηλώσεις όπου πολιτικοί, επιστήμονες και επιχειρηματίες συζητούν για μια καλύτερη Θεσσαλονίκη και ύστερα δημοσιογράφοι τις αποκαλούν επιτυχημένες, για τα χρήσιμα και ουσιαστικά συμπεράσματα που προκύπτουν από τις κουβέντες, λες και οι κάτοικοι τις έχουν ανάγκη. Όχι, εμείς οι κάτοικοι αυτής της πόλης-πείραμα θέλουμε να βελτιωθεί η καθημερινότητά μας με πράξεις, να νιώσουμε πως δεν μας φτύνει μονίμως κάποιος από τον ουρανό και τις γιορτές να μην έχουμε αυτούς τους χορηγικούς στολισμούς του ποδαριού – αν είναι, αφήστε τους στους μαγαζάτορες της πόλης, που στολίζουν τις βιτρίνες τους ομορφότερα από τις δημοτικές αρχές. Έγκωσε ο καταπιόνας μας γκρίνια, μιζέρια, άγχος και ταλαιπωρία.

Παντελής Τσομπάνης – kathimerini.gr