Ελεύθεροι με έναν περιοριστικό όρο αφέθηκαν οι 6 πλοηγοί και λιμενάρχης Θεσσαλονίκης που απολογήθηκαν σήμερα στην ειδική ανακρίτρια για την υπόθεση διαφθοράς στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.

Με σύμφωνη γνώμη της εισαγγελέως και της ανακρίτριας επιβλήθηκε η  καταβολή χρηματικής εγγύησης από 15.000 ευρώ έως 20.000 ευρώ.

Ο λιμενάρχης ο οποίος κατηγορείται ότι χρηματιζόταν για να κάνει τα… στραβά μάτια αρνήθηκε τις κατηγορίες, κατά την απολογία του .Στο υπόμνημα που υπέβαλε αναφέρεται ότι διέταξε τη διενέργεια ΕΔΕ ύστερα από καταγγελία για χρηματισμό πλοηγών από ναυτικούς πράκτορες αλλά η καταγγελία δεν επιβεβαιώθηκε ενώ στη συνέχεια απέστειλε τον φάκελο της ΕΔΕ στο εισαγγελέα αλλά η υπόθεση τέθηκε στο αρχείο λόγω έλλειψης στοιχείον.

Σχετικά με την κατηγορία ότι δέχονταν διάφορα ποσά από τους εφοπλιστές είπε ότι αυτα προορίζονταν για δωρεές που σχετίζονται με την εγκατάστασή προκατασκευσμένου οικισκου στο νέο χώρο όπου θα μεταφερόταν το λιμεναρχείο προκειμένου να εγκατασταθεί η υπηρεσία πλοτών και χερσαίων μέσων.

Ακόμη, πρόσθεσε ότι ο ίδιος έχει τεχνική αδυναμία να ελέγχει τον αριθμό των ρυμουλκών καθώς την τελική ευθύνη  έχειο πλοίαρχος κάθε πλοίου ενώ ο πλοηγός είναι τεχνικός σύμβουλος του πλοιάρχου.

Σύμφωνα με τους δικηγόρους τους, οι πλοηγοί αρνήθηκαν τις κατηγορίες της εγκληματικής οργάνωσης, της εκβίασης και της νομιμοποίησης εσόδων που τους αποδίδονται και ισχυρίστηκαν ότι πρόκειται για υπόθεση που αφορά σύγκρουση συμφερόντων λόγω ανταγωνισμού μεταξύ επιχειρηματιών .
Παραδέχτηκαν όμως ότι σε ειδικές περιπτώσεις, όταν η πλοήγηση δεν άρχιζε την ώρα της προβλεπόμενης βάρδιας, δέχονταν φιλοδωρήματα, της τάξεως των 50- 150 ευρώ, για τη ρυμούλκηση των πλοίων.

Οι παραπάνω ανήκουν στους 18 συλληφθέντες και στους συνολικά 21 κατηγορούμενους οι οποίοι φέρονται ότι εμπλέκονται στο πολυμελές κύκλωμα που εξάρθρωσε η Υπηρεσία Ειδικών Υποθέσεων Σωμάτων Ασφαλείας.

Σύμφωνα με τη δικογραφία; οι κατηγορούμενοι εφοπλιστές είχαν στήσει καρτέλ για τη ρυμούλκηση μεγάλων πλοίων στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.
Σε συνεννόηση με τους πλοηγούς απαιτούσαν τη συνδρομή περισσότερων ρυμουλκών από όσα ήταν απαραίτητα για τον ελλιμενισμό κάθε πλοίου, υποχρεώνοντας τις ιδιοκτήτριες εταιρείες να καταβάλουν περισσότερα χρήματα.
Συνήθως χρησιμοποιούσαν τέσσερα ρυμουλκά αντί για δύο ή τρία.

Αυτό είχε ως αποτέλεσμα και τη δημιουργία αθέμιτου ανταγωνισμού σε βάρος άλλης εταιρείας που δεν διέθετε τον απαραίτητο αριθμό ρυμουλκών και αναγκάστηκε να βάλει λουκέτο.