ΖΩΗ

Θεοδόσης Τάσιος: Ως τώρα καλά τα πήγαμε, όμως φοβάμαι τους Νεοαγανακτισμένους

Ακαδημαϊκός, πολιτικός μηχανικός, διανοητής, συγγραφέας, γνώστης της αρχαίας και βυζαντινής τεχνολογίας, ο Θεοδόσης Τάσιος είναι ένας άνθρωπος που μπορεί να πυκνώσει στον λόγο του την ουσία.

Οι συζητήσεις μαζί του είναι πέρα από χρήσιμες, εξαιρετικά γοητευτικές, καθώς περνά με άνεση από τη φιλοσοφία στην ιστορία, από την αστρονομία στις πολιτικές επιστήμες, από το παρελθόν στο παρόν και κυρίως στο μέλλον. Πάνω από όλα όμως απολαμβάνω το χιούμορ του.

«Πέρασα ενάμιση μήνα στο σπίτι χωρίς να διαμαρτυρηθώ καθόλου. Οχι μόνον διότι είμαι συνηθισμένος, χάρις στα ενδιαφέροντά μου, να παραμένω κλεισμένος μέσα για να διαβάσω και να γράψω, αλλά για έναν σημαντικότερο λόγο. Είμαι παιδί της Κατοχής, έχω μνήμες του Πολέμου και βιώματα πολύ σκληρά. Συνεπώς το να αρχίσω να χαϊδεύομαι όπως μερικοί μερικοί και να λέω: “Αχ πλήττω!”, “Αχ, θέλω να δω τη θάλασσα”, “Αχ μου λείπει η Μαρίτσα και τι θα κάνω” μου φάνηκε τουλάχιστον αστείο, ενώ ήμουν στην ασφάλεια του σπιτιού μου. Μην ξεχνάτε έχω και μια ηλικία», μου λέει.


Ο Αριστοτέλης μάς προσφέρει ψυχική ενδυνάμωση.

Και τώρα που ήρθησαν τα μέτρα; «Δεν σας κρύβω ότι φοβάμαι ιδιαιτέρως αυτό το μεταβατικό στάδιο στο οποίο βρισκόμαστε. Οι συμπατριώτες μας έδειξαν καλή διαγωγή μέχρι πριν από μερικές ημέρες, αλλά ανάμεσά μας υπάρχουν πάντα και πολλοί Ελληναράδες που δεν γνωρίζω πώς θα αντιδράσουν στο νέο καθεστώς.

Δεν μιλώ για τα νέα παιδιά που βλέπει κανείς να μαζεύονται στις πλατείες. Υπάρχει επίσης αυτό το είδος συμπολιτών μας που αποκαλούμε ψεκασμένους, όπου βρίσκει κανείς και μεγαλύτερους σε ηλικία. Ταυτόχρονα σε κάθε κοινωνία υπάρχει “χωρητικότητα ανεκτικότητας”. Θα φανεί πολύ σύντομα αν εμείς οι Ελληνες εξαντλήσαμε τα αποθέματά της στο χρονικό διάστημα της καραντίνας ή έχουμε ακόμα υπομονή». Σύμφωνα με τον Θεοδόση Τάσιο, οι λόγοι που οι Ελληνες τα κατάφεραν στη διαχείριση της πανδημίας, πέραν από την αποφασιστικότητα που πιστώνει στην κυβέρνηση ήταν οι εξής:

«Πρώτα απ’ όλα η  ελληνική κοινωνία είναι οικογενειοκρατική. Στη Βρετανία έτσι και περάσεις το 18ο έτος της ηλικίας και ζεις με τους γονείς σου αισθάνεσαι ντροπή. Εδώ συνυπάρχουν περισσότερες γενιές στην ίδια στέγη, είμαστε αλλιώς μαθημένοι, άρα προσεκτικότεροι με τους ηλικιωμένους.


Ο γαλαξίας λάμπει στη φωτογραφία του νυχτερινού ουρανού. ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΤΑΜΑΤΟΥΚΟΣ

Δεύτερον, το να σταματήσει κανείς κάθε δραστηριότητα στην ελληνική οικονομία ήταν εξαιρετικά δύσκολο, καθώς περνούσαμε στη φάση της ανασυγκρότησης αλλά όχι τόσο δύσκολο όσο σε χώρες που είχαν ένταση παραγωγής όπως οι ΗΠΑ, η Ολλανδία κ.λπ. Τρίτον, στη δική μας περίπτωση υπάρχει παραδοσιακά σεβασμός για τους γιατρούς και τους επιστήμονες».

Για τον ακαδημαϊκό, το δύσκολο διάστημα θα είναι από εδώ και στο εξής: «Ενα πράγμα που με ανησυχεί είναι η ομάδα που έχω βαφτίσει Νεοαγανακτισμένοι, η οποία θεωρώ ότι θα κάνει έντονη την παρουσία της τους επόμενους μήνες. Θα είναι άνθρωποι που θα πλήττονται από τις οικονομικές και κοινωνικές περιπλοκές που θα φέρει η ύφεση της πανδημίας. Μην ξεχνάτε ότι πέραν της ανεργίας αλλάζουν και οι συνθήκες όσων εργάζονται. Παράλληλα, θα υπάρχει και μια πολιτισμική αλλοίωση. Για άγνωστο χρονικό διάστημα δεν θα μπορούμε να συναθροιστούμε, να πάμε σε μια διάλεξη, σε μια συναυλία, να συνυπάρξουμε. Μας περιμένουν η ρευστότητα και η αβεβαιότητα».


Ο Εμμ. Ξάνθος της Φιλικής Εταιρείας.

«Ο μόνος τρόπος να βαδίσεις με τη συναίσθηση αυτών των μελλοντικών κινδύνων είναι η ψυχική μας ενδυνάμωση που μπορεί να έρθει μέσα από τη μελέτη της φιλοσοφίας ή και της ιστορίας. Ετοιμαζόμαστε να εορτάσουμε το 1821, ξέρουμε τη σημασία της Φιλικής Εταιρείας, του Εμμανουήλ Ξάνθου; Ο Αριστοτέλης μπορεί να μας βοηθήσει να αποκτήσουμε καλύτερες άμυνες, είμαι βέβαιος. Εγώ βρίσκω παρηγοριά σκεπτόμενος την αστρονομία, το σύμπαν, το ηλιακό μας σύστημα, τη θέση του ανθρώπου, κάτι που σου δημιουργεί ταπεινότητα αλλά και μεγαλείο».

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΟΥΡΝΑΡΑ-kathimerini.gr