Στις 8 Νοεμβρίου 1956 η μεγαλύτερη τότε αυτοκινητοβιομηχανία στον κόσμο, η Ford, επιλέγει για όνομα του νέου πολυαναμενόμενου μοντέλου της, το Edsel. Έτσι ονομαζόταν ο γιος του ιδρυτή Χένρι Φορντ, ο οποίος και είχε αναλάβει τα ηνία από τον πατέρα του από το 1919 έως και τον θάνατό του το 1943.

Ύστερα από 12 μήνες έρευνας, κατά την οποία συγκεντρώθηκαν 18.000 (!) εναλλακτικές, στο τραπέζι του διοικητικού συμβουλίου της Ford εκείνη την ημέρα έφτασαν τα 6 επικρατέστερα ονόματα. Μεταξύ αυτών και 3 προτάσεις της βραβευμένης με Pulitzer Mάριαν Μουρ: Utopian Turtletop, Intelligent Whale, Resilient Bullet.

Κανένα από τα 6 ονόματα δεν εντυπωσίασαν τα στελέχη της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Άλλα τα βρήκαν υπερβολικά περίεργα, άλλα χωρίς σύνδεση με το προϊόν και άλλα απλά βαρετά. Μεταξύ σοβαρού και αστείου ο επικεφαλής του Δ.Σ., Έρνεστ Μπριχ φέρεται να είπε: «Ας το πούμε λοιπόν Edsel».

Το νέο μοντέλο βγήκε στην αγορά το 1958 και διαφημίστηκε ως η κορυφαία επιλογή για τους Αμερικανούς της μεσαίας τάξης.

Σχεδιαζόταν από το 1955 στη βάση ερευνών της κοινής γνώμης, προκειμένου να ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις επιθυμίες των νοικοκυριών μεσαίου εισοδήματος. Η Ford ήταν τόσο πεπεισμένη για την επιτυχία του, που επένδυσε 250 εκατ. δολάρια στο project και βρέθηκε τελικά να έχει ζημία… 350 εκατ. δολαρίων. Πριν ακόμη ολοκληρωθεί η κατασκευή του, είχε πείσει τις αντιπροσωπείες να κλείσουν ειδικό τμήμα για την παρουσίαση μόνο του συγκεκριμένου μοντέλου. To Edsel όμως δεν πέτυχε να τραβήξει το παραμικρό ενδιαφέρον των καταναλωτών και σήμερα η περίπτωσή του εξακολουθεί να διδάσκεται ως case study σε σχολές.

Τι πήγε λάθος; Το όνομα σίγουρα δεν ήταν ό,τι πιο ελκυστικό, αλλά αυτό δεν ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Η Ford θέλησε να στηριχθεί σε έρευνες γνώμης, αλλά αντί να τις αξιοποιήσει σωστά, κατέληξε να προσπαθεί να ικανοποιήσει αντικρουόμενα συμπεράσματά τους, όπως και τις απόψεις διαφόρων στελεχών της. Έτσι παρουσίασε 18 διαφορετικές εκδοχές του μοντέλου, μπερδεύοντας τελικά το κοινό.

Δίνοντας τόση έμφαση στον σχεδιασμό δεν πρόσεξε επίσης λεπτομέρειες σε τεχνικά ζητήματα, με αποτέλεσμα στις πρώτες παραδόσεις οι πελάτες να αναφέρουν προβλήματα, όπως διαρροή βενζίνης ή κουμπιά, που «δεν μπορούσες να πατήσεις ούτε με σφυρί» όπως είχε γράψει σε ένα παλαιότερο blog του ο Μπιλ Γκέιτς.

Και κάπου εκεί ήρθαν να προστεθούν και εξωτερικοί παράγοντες, όπως μία μεγάλη πτώση στο χρηματιστήριο, που περιόρισε την «όρεξη» για αγορές αυτοκινήτων.

Νατάσα Στασινού-naftemporiki.gr