Η συγκέντρωση πλούτου στις Ηνωμένες Πολιτείες – η οποία εντείνεται ολοένα και περισσότερο – έχει επηρεάσει ιδιαίτερα τις ομάδες μειονοτήτων.

Η συγκέντρωση πλούτου στις Ηνωμένες Πολιτείες – η οποία εντείνεται ολοένα και περισσότερο – έχει επηρεάσει ιδιαίτερα τις ομάδες μειονοτήτων.

Αυτή είναι η διαπίστωση μιας νέας έκθεσης του Ινστιτούτου Πολιτικών Μελετών, ενός φιλικού προς την αριστερή ιδεολογία think tank με έδρα την Ουάσινγκτον, D.C.

Χρησιμοποιώντας, μεταξύ άλλων, στοιχεία από την Federal Reserve, το Γραφείο Στατιστικών Εργασίας και τις λίστες του Forbes με τους πλουσιότερους ανθρώπους, το ινστιτούτο διαπίστωσε ότι οι 400 πλουσιότεροι Αμερικανοί κατέχουν περισσότερα περιουσιακά στοιχεία από ό, τι “όλα τα νοικοκυριά των Αφροαμερικάνων μαζί συν το ένα τέταρτο των Λατίνων”.

Ξεχωριστά, στη μελέτη σημειώνεται ότι “μεταξύ του 1983 και του 2016, η μεσαία οικογένεια Αφροαμερικανών είδε τον πλούτο της να συρρικνώνεται κατά περισσότερο από 50% μετά την προσαρμογή στον πληθωρισμό, σε σύγκριση με αύξηση κατά 33% για το μέσο νοικοκυριό λευκών”. Επί του παρόντος, η μέση οικογένεια Αφροαμερικανών διαθέτει περιουσιακά στοιχεία 3.600 δολαρίων, περίπου 40 φορές λιγότερα σε σχέση με ένα τυπικό νοικοκυριά λευκών, σημειώνει το Ινστιτούτο.

Μεταξύ των άλλων εντυπωσιακών συμπερασμάτων της μελέτης:

Οι οικογένειες των Αφροαμερικανών έχουν περίπου 20 φορές περισσότερες πιθανότητες να έχουν μηδενικά ή αρνητικά περιουσιακά στοιχεία (χρέη) από ό,τι να έχουν περιουσία αξίας 1 εκατομμυρίου δολαρίων και πάνω. Τα νοικοκυριά των Λατίνων είναι 14 φορές πιο πιθανό να έχουν μηδενικά ή αρνητικά περιουσιακά στοιχεία από το να είναι εκατομμυριούχοι. Στο μεταξύ, τα νοικοκυριά των λευκών είναι εξίσου πιθανό να εμπίπτουν σε οποιαδήποτε κατηγορία.

Ο πλούτος της μέσης οικογένειας Λατίνων αυξήθηκε κατά 54% μεταξύ 1983 και 2016, στα 6.600 δολάρια. Παρόλα αυτά, το τυπικό νοικοκυριό των Λατίνων αξίζει 22 φορές λιγότερα από το μέσο νοικοκυριό των λευκών.

“Ο πλούτος είναι εκεί όπου το παρελθόν εμφανίζεται στο παρόν. Από τη δουλεία έως  τον Jim Crow, την πρακτική της πράσινης γραμμής και τη μαζική φυλάκιση, η κατανομή των περιουσιακών στοιχείων με βάση τη φυλή ήταν ρητή δημόσια πολιτική εδώ και αιώνες “, λέει ο Josh Hoxie, ένας από τους συγγραφείς της μελέτης.

Οι διεθνείς ανισότητες θυμίζουν αυτές των Ηνωμένων Πολιτειών. Από τα 2.043 άτομα που κέρδισαν μια θέση στη λίστα των δισεκατομμυριούχων του Forbes για το 2018, μόλις 11 ήταν μαύροι. Επιπλέον, μια ανάλυση του 2018 από την Oxfam διαπίστωσε ότι οι 42 πλουσιότεροι άνθρωποι στον κόσμο κατέχουν τόσο πλούτο όσο οι φτωχότεροι 3,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι μαζί.

Η τελευταία έκθεση του Ινστιτούτου Πολιτικών Μελετών υπογραμμίζει ότι η συγκέντρωση πλούτου στις ΗΠΑ σε όλες τις δημογραφικές κατηγορίες. Για παράδειγμα, οι τρεις πλουσιότεροι Αμερικανοί – Jeff Bezos, Bill Gates και Warren Buffett – κατέχουν περισσότερο πλούτο από το 50% της χώρας μαζί, λέει το ινστιτούτο. Αυτό το στατιστικό στοιχείο αντικατοπτρίζει το “εισιτήριο” εισόδου για τη λίστα Forbes 400. Το 1982, το πρώτο έτος της λίστας, η ελάχιστη περιουσία ήταν 100 εκατομμύρια δολάρια. Φέτος, η ελάχιστη περιουσία στη λίστα ήταν ύψους 2,1 δισ. δολαρίων.

Αντιστρόφως, μια έκθεση της Federal Reserve το 2017 διαπίστωσε ότι το 40% των ενηλίκων δεν θα είχε τα μετρητά για να καλύψει μια απροσδόκητη δαπάνη ύψους $ 400. Η ίδια έκθεση διαπίστωσε ότι ένας στους πέντε ενήλικες δεν μπορεί να πληρώσει όλους τους μηνιαίους λογαριασμούς του, ενώ πάνω από το ένα τέταρτο παραλείπει την απαραίτητη ιατρική φροντίδα επειδή δεν μπορεί να το αντέξει οικονομικά.

Ορισμένοι δισεκατομμυριούχοι, συμπεριλαμβανομένου του Bill Gates, αναγνώρισαν τη σημασία της ανισότητας του πλούτου και του εισοδήματος. “Τα υψηλά επίπεδα ανισότητας είναι ένα πρόβλημα – μπερδεύουν τα οικονομικά κίνητρα, στρέφουν τις δημοκρατίες υπέρ των ισχυρών συμφερόντων και υπονομεύουν το ιδεώδες ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν γεννηθεί ίσοι”, έγραψε ο Gates σε μια ανάρτηση στο blog του το 2014. Η σύζυγός του, Melinda, εξέπεμψε το ίδιο συναίσθημα στην ετήσια επιστολή του ιδρύματός τους για το 2018: “Δεν είναι δίκαιο να έχουμε τόσα πολύ πλούτο όταν δισεκατομμύρια άλλοι έχουν τόσο λίγα. Και δεν είναι δίκαιο ο πλούτος μας ανοίγει πόρτες που είναι κλειστές στους περισσότερους ανθρώπους”.

Από την πλευρά του, ο Warren Buffett επικαλείται “την προηγμένη οικονομία που στηρίζεται στην αγορά” για το χάσμα μεταξύ των πλουσίων και των φτωχών. Παρολ’αυτά, έγραψε σε ένα op-ed του 2015, “Οι φτωχοί δεν είναι σίγουρα φτωχοί, επειδή οι πλούσιοι είναι πλούσιοι. Ούτε οι πλούσιοι είναι ανάξιοι. ”

Η αντιστροφή των σημερινών τάσεων αποδεικνύεται δύσκολη. Οι προτάσεις κυμαίνονται από τη δημιουργία δεσμών για τα μικρά παιδιά, έως τη διασφάλιση βασικού εισοδήματος, την αύξηση του φόρου ακίνητης περιουσίας, την επέκταση της πρόσβασης σε προσιτή ιατρική περίθαλψη και στέγαση – καθένα από τα οποία είναι πολιτικά εκρηκτικό. Ο εντοπισμός ενός προβλήματος είναι συχνά ευκολότερος από την επίλυσή του.