Το στοίχημα του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και προσωπικά του υπουργού Κ. Χατζηδάκη για τη διάσωση της ΔΕΗ είναι μεγάλο. Σίγουρα χρειάζονται στοχευμένα μέτρα και κινήσεις που θα σώσουν από το ναυάγιο την επιχείρηση, η οποία ειρήσθω εν παρόδω εάν δεν είχε την «προστασία» του κράτους θα είχε προ πολλού χρεοκοπήσει.

Το εντυπωσιακό όμως είναι πώς έφθασε μέχρις εδώ η άλλοτε κραταιά ΔΕΗ, να έχει περίπου 1,4 εκατ. καταναλωτές που να της χρωστούν περισσότερα από 1,5 δισ. ευρώ. Από αυτούς μάλιστα οι 582.000 θεωρούνται «στρατηγικοί» κακοπληρωτές, που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές πάνω από 6 μήνες ύψους 545 εκατ. ευρώ. Αυτοί είναι που μπαίνουν πρώτοι στο «στόχαστρο» της επιχείρησης, η οποία ξεκινά ένα απίστευτο «σαφάρι» για να κλείσει μέρος της «μαύρης τρύπας» που έχει ανοίξει.

Κίνηση σωστή, αλλά πολύ καθυστερημένη. Και φυσικά δεν εννοούμε ότι φταίει γι’ αυτό η παρούσα κυβέρνηση. Όμως σίγουρα φταίνε όλες οι κυβερνήσεις και οι εκάστοτε υπουργοί Ενέργειας που δεν φρόντισαν να μην έχουμε φτάσει μέχρις εδώ.

Τόσα χρόνια άραγε ουδείς γνώριζε για τους στρατηγικούς κακοπληρωτές; Τόσα χρόνια κανείς δεν χτυπούσε συναγερμό για την αύξηση των οφειλών προς την επιχείρηση; Γιατί τόσα χρόνια δεν ελήφθησαν τα αναγκαία μέτρα για να περιοριστεί η ζημία της επιχείρησης; Για παράδειγμα, εάν αύριο τα έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού «βουλιάξουν» και τα πλεονάσματα δεν μπορούν να επιτευχθούν, είναι σίγουρο ότι η κάθε κυβέρνηση θα έβρισκε την ίδια λύση. Θα προχωρούσε σε αύξηση των φόρων, αφού είναι δεδομένο ότι καμία μέχρι σήμερα δεν μπορεί να περιορίσει τη φοροδιαφυγή και να ανταμείψει, όπως αξίζει, τους συνεπείς φορολογούμενους. Φυσικά δεν εννοούμε ότι και η ΔΕΗ θα έπρεπε να αυξάνει κάθε λίγο και λιγάκι τα τιμολόγια, γιατί τότε κανείς δεν θα πλήρωνε.

Η μη ύπαρξη, όμως, κάποιου σχεδίου διάσωσης, από τη στιγμή που το πλοίο έμπαζε νερά, κάποιους πρέπει και να βαρύνει. Εκτός εάν όλοι οι υπουργοί, όλες οι διοικήσεις, είναι άμοιροι ευθυνών και παίρνουν όλοι «συγχωροχάρτι», πολύ απλά γιατί όλοι ήταν μόνο θεατές στο ίδιο «έγκλημα».

Το στοίχημα λοιπόν για την κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο, τώρα, δεν είναι μόνο να σωθεί η ΔΕΗ, που θεωρείται ως εκ των ων ουκ άνευ, αλλά να μην επιβαρυνθούν οι συνεπείς καταναλωτές που τόσα χρόνια κράτησαν «ανοιχτή» την επιχείρηση. Κοντός ψαλμός… αφού στις 30 Αυγούστου η νέα διοίκηση θα ανακοινώσει τις τελικές της αποφάσεις για τα νέα τιμολόγια. Τυχόν «ηλεκτροσόκ», πάντως, δεν θα πλήξει μόνο τους καταναλωτές… Και είναι νωρίς…

Του Γιώργου Κούρου- naftemporiki.gr