Γιατί τα επιτραπέζια είναι σημαντικά για την ανάπτυξη του παιδιού; Πώς το ωφελούν;

Αν και τα περισσότερα παιδιά επιστρέφουν πίσω στα αγαπημένα τους νηπιαγωγεία και δημοτικά σχολεία, δεν πρέπει να ξεχνάτε ότι όπως κι εσείς έτσι κι εκείνα χρειάζονται να χαλαρώνουν και να διασκεδάζουν. Η διασκέδαση παράλληλα, θα κάνει την μετάβαση αυτή πιο εύκολη ενώ θα δυναμώσει και τις σχέσεις σας μαζί του.

Πώς ωφελούν το παιδί τα επιτραπέζια

Τα επιτραπέζια αποτελούν έναν θαυμάσιο τρόπο για να περάσουμε ευχάριστα τον χρόνο μας με τα παιδιά, ανεξάρτητα από την ηλικία τους. Τα επιτραπέζια παιχνίδια δεν έχουν μόνο εκπαιδευτικό χαρακτήρα, αλλά βοηθούν τα παιδιά να εκτονώσουν με τρόπο υγιή τις ανταγωνιστικές τάσεις τους.

Η αναγνώριση των γραμμάτων, των αριθμών και των χρωμάτων, η καταμέτρηση, η ομαδοποίηση, η επιδεξιότητα, η σύνθετη σκέψη και η όξυνση των αντανακλαστικών αποτελούν μερικές από τις δεξιότητες που μπορούν να ενισχύσουν, δίχως να το συνειδητοποιήσουν, αφού διασκεδάζουν μαζί σας.

Με γνώμονα τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα, μην παραμείνετε μόνο στα παιχνίδια γνωστικού τύπου. Η φύση σχεδόν κάθε επιτραπέζιου προάγει την επικοινωνία, την αλληλεπίδραση και την κοινωνικότητα των παιδιών.

*Καλύτερη συγκέντρωση

Ταυτόχρονα, ενισχύουν την ικανότητα εστίασης του παιδιού, αφού το ενθαρρύνουν με τον καλύτερο τρόπο να επιμηκύνει τη διάρκεια συνεχούς απασχόλησης με κάτι συγκεκριμένο.

Οι κλασικές επιλογές, όπως είναι το φιδάκι, είναι συναρπαστικές, καθώς περνούν στα παιδιά βαθύτερα μηνύματα για τη ζωή, όπως το ότι η τύχη μπορεί να αλλάξει ανά πάσα στιγμή, όχι μόνο προς το χειρότερο, αλλά κυρίως προς το καλύτερο.

*Κανόνες

Επιπλέον, τα επιτραπέζια διέπονται από κανόνες, βοηθώντας το παιδί να πλοηγηθεί σε ένα σύνθετο και περίπλοκο περιβάλλον, όπως είναι το πραγματικό. Ακολουθώντας τους κανόνες του παιχνιδιού, μαθαίνουν να μένουν εντός των (πραγματικών) ορίων, εξερευνώντας με ασφάλεια και μερική αυτονομία τον κόσμο όπου μεγαλώνουν.

Οταν κερδίζουν, πετούν από χαρά και το ηθικό τους ενισχύεται, ενώ, όταν χάνουν, μαθαίνουν πώς να διαχειρίζονται το αρνητικό αίσθημα της ήττας αλλά και τι πρέπει να κάνουν για να επιτύχουν στην επόμενή τους προσπάθεια. Πολύ περισσότερο καταλαβαίνουν από νωρίς πώς να διαχειρίζονται στιγμές της καθημερινής ενήλικης ζωής με τρόπο ωφέλιμο και παραγωγικό.

Μαθαίνουν πώς να βελτιώνονται διαρκώς και να γίνονται καλύτεροι στους ρόλους που αναλαμβάνουν κάθε φορά, όπως εκείνος του μαθητή, του φίλου και μετέπειτα του συναδέλφου, ακόμα και της μαμάς ή του μπαμπά.