ΜΑΡΩ ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΟΥ
Ελευθέριος Βενιζέλος: Ακολουθώντας τα βήματά του στην Ιστορία
επιστημονική επιµέλεια: Κωστής Γκοτσίνας, εικόνες: Θέντα Μιµηλάκη
εκδ. Διόπτρα, σελ. 86

Θα μπορούσε, ειδικά φέτος, να τεθεί ως ερώτημα σε ένα από εκείνα τα τηλεοπτικά ρεπορτάζ που σταματούσαν αμέριμνους μαθητές στον δρόμο: τι γνωρίζετε, σχεδόν ενενήντα χρόνια από τον θάνατό του, για τη ζωή του Ελευθερίου Βενιζέλου, ενός από τους μεγαλύτερους Έλληνες πολιτικούς που με τη δράση του σημάδεψε την Ελλάδα; Οι απαντήσεις θα είχαν ποικιλία, για να είμαστε όμως ακριβείς, μάλλον και αρκετοί ενήλικες θα δυσκολεύονταν να συνοψίσουν σε έναν φιλοπερίεργο μαθητή την περιπετειώδη και συναρπαστική ζωή του Βενιζέλου, και τα σημαντικά γεγονότα στα οποία πρωταγωνίστησε.

Μια ολοκληρωμένη, εύληπτη και καλαίσθητα εικονογραφημένη «εξωσχολική» βιογραφία του θα συνέβαλε προς αυτή την κατεύθυνση, και να που η πρώτη του είδους κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Διόπτρα, με την υπογραφή της δημοσιογράφου της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» και συγγραφέως Μάρως Βασιλειάδου, με την επιστημονική επιμέλεια του ιστορικού Κωστή Γκοτσίνα και με την εικονογράφηση της Θέντας Μιμηλάκη.

Η συγγραφέας συνοψίζει το περίπλοκο, με στυλ κατανοητό· περιγράφει το χρονικά μακρινό, με ύφος προσιτό

Λέγεται «Ελευθέριος Βενιζέλος: Ακολουθώντας τα βήματά του στην Ιστορία», απευθύνεται σε παιδιά και νέους και, όπως παρατηρεί στο εισαγωγικό σημείωμά του ο Γιώργος Κουκουράκης, υπεύθυνος εκδόσεων του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών «Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος» (με το οποίο οι εκδόσεις Διόπτρα συνεργάστηκαν), ήταν ένα εγχείρημα δύσκολο, μεταξύ άλλων «γιατί ο Βενιζέλος, από τη γέννησή του στην Κρήτη το 1864 έως τον θάνατό του στο Παρίσι το 1936, έζησε πολλές ζωές σε μία».

Και όμως, η Μάρω Βασιλειάδου, βασισμένη στη βιβλιογραφική της έρευνα και στην επιμελητική ματιά του Κωστή Γκοτσίνα, αντλώντας πληροφορίες (και έμπνευση) από αφηγήσεις, φωτογραφίες, αποκόμματα εφημερίδων, οικογενειακά κειμήλια ή και λογοτεχνικά αποσπάσματα για τον Ελευθέριο Βενιζέλο και για τα ιστορικά γεγονότα της εποχής του, κατορθώνει να συνοψίσει το περίπλοκο, με στυλ κατανοητό· να περιγράψει το χρονικά μακρινό, με ύφος προσιτό· να αναφερθεί στο άλλοτε διχαστικό με τρόπο νηφάλιο και να μιλήσει για το επώδυνο, με λόγο προσεκτικό.

Μπορεί, λοιπόν, κανείς να γνωρίσει τον Βενιζέλο από όταν ακόμα ήταν ο χαϊδεμένος Λευτεράκης, ο γιος του Κυριάκου και της Στυλιανής, ο οποίος από μικρός δεν συμπαθούσε καθόλου το κρύο. Να τον δει έπειτα να στέλνει επιστολές στον πατέρα του από την Αθήνα όπου σπούδαζε ή να δικηγορεί, να δημοσιογραφεί, να σημειώνει την πρώτη του πολιτική επιτυχία με την εκλογή του στη Γενική Συνέλευση Κρητών, να οργανώνει την εξέγερση του Θερίσου του 1905.

Να φτάνει στον Πειραιά πέντε χρόνια αργότερα, «ευθυτενής και θαλερός», όπως έγραφε μια εφημερίδα, να γίνεται πρωθυπουργός της Ελλάδας, να επισκέπτεται την Πηνελόπη Δέλτα, να μεταρρυθμίζει την εκπαίδευση. Και βέβαια, να διαφωνεί με τον βασιλιά Κωνσταντίνο Α΄ για τη θέση της Ελλάδας στον Μεγάλο Πόλεμο, να υπογράφει προσηλωμένος τη Συνθήκη των Σεβρών, να οραματίζεται μια ιδέα μεγάλη, από εκείνες «που μπορούν να προκαλέσουν πολέμους», να απελπίζεται, όπως έγραφε η Ελενα Βενιζέλου, για τη Μικρασιατική Καταστροφή, να υπογράφει σύμφωνο φιλίας με τον Ισμέτ Ινονού, να αψηφά τους επίδοξους δολοφόνους του και να επιμένει, τέλος, να κουράζεται, παρά τις συστάσεις των γιατρών.

Κάποια κεφάλαια σκιαγραφούν τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές πτυχές της περιόδου και των γεγονότων που έζησε ο Βενιζέλος, ενώ πολύτιμη είναι η συμβολή της Θέντας Μιμηλάκη: αντλώντας έμπνευση από φωτογραφίες, έγγραφα, εφημερίδες της εποχής ή και μνημεία, η εικονογράφος προσεγγίζει με ευαίσθητο χέρι κάθε τι το περασμένο και του χαρίζει ταυτόχρονα μια σύγχρονη υφή, φέρνοντας στο σήμερα την αίσθηση μιας ολόκληρης εποχής.

Νικόλας Ζώης-kathimerini.gr