Γιώργος Φραντζεσκάκης-kathimerini.gr

Άρη λένε και τον τελευταίο σκύλο που κατάφερα να προωθήσω σε ανάδοχη οικογένεια, ύστερα από μαρτυρική αναμονή στο κλουβί, σε ιδιωτικό «καταφύγιο» αδέσποτων ζώων.

Άρη θα λένε και κάποιο από τα σκυλιά που θα ζήσουν το όνειρο μιας ολόκληρης φιλοζωικής γενιάς: ύστερα από δεκαετίες διαβουλεύσεων και στρατιές δημόσιων λειτουργών που έσερναν τα πόδια τους, βρέθηκε ο πρώτος δήμος που θα αξιοποιήσει το πρόγραμμα «Φιλόδημος ΙΙ». Ένα πρόγραμμα για την κατασκευή, τη συντήρηση και τον εξοπλισμό καταφυγίων ζώων συντροφιάς. Ένα πρόγραμμα που, αν δεν κακοφορμίσει, θα προσφέρει 300.000 ευρώ για να φτιαχτεί από την αρχή και με σύγχρονες προδιαγραφές το πρώτο, σοβαρό, δημοτικό καταφύγιο για τα αδέσποτα. Ναι, είναι πολλά τα λεφτά. Αλλά είναι και πολλά τα έξοδα. Με αυτά τα λεφτά θα πρέπει να αγοραστεί ένα οικόπεδο που θα τηρεί τις προϋποθέσεις αδειοδότησης καταφυγίου, να γίνει ο διαγωνισμός για την ανέγερση των εγκαταστάσεων, να αγοραστεί ο απαραίτητος εξοπλισμός και –το βασικότερο– να καταρτιστεί ένα βιώσιμο πλάνο για να μην καταντήσει όπως καταντούν όλα τα μεγαλεπήβολα πλάνα του ελληνικού κράτους. Όπως το ΟΑΚΑ, το Ελληνικό, τα διατηρητέα κτίρια του κέντρου.

Και ο δήμος που κάνει το πρώτο βήμα είναι ο Δήμος Κηφισιάς. Δεν μου κάνει εντύπωση. Η Κηφισιά έχει μια παράδοση στην αξιοποίηση κοινοτικών πόρων και στην έγκαιρη απορρόφηση κονδυλίων, και την περίμενα να βρεθεί πάλι μπροστάρης σε ένα κοινωφελές έργο που η ελληνική νομοθεσία έχει επιφορτίσει τους δήμους να προσφέρουν εδώ και δεκαετίες.

Εκείνο που μου κάνει εντύπωση είναι η απροθυμία των άλλων δήμων να ακολουθήσουν. Για τριακόσια χιλιάρικα και ένα πρότζεκτ που διακαώς επιθυμεί μια υπολογίσιμη μερίδα των δημοτών σου, θα περίμενε κανείς ότι οι δήμαρχοι θα έκαναν ουρές στα ταμεία του Υπουργείου Εσωτερικών. Γιατί δεν κάνουν;

Μια ερμηνεία είναι ότι απλώς δεν ενδιαφέρονται. Δεν θεωρούν ότι θα αποκομίσουν σοβαρό πολιτικό όφελος και προτιμούν να κατευθύνουν τις προσπάθειές τους αλλού.

Όταν όμως υπάρχουν δήμοι που επιλέγουν να συμμετάσχουν σε προγράμματα παρόμοιων υποδομών, από όπου θα αποκομίσουν μια συμβολική συμμετοχή στη φιλοξενία ζώων, αντί να επιδιώξουν να φτιάξουν τα δικά τους καταφύγια, κάτι συμβαίνει. Ή όχι. Μπορεί να είμαι απλώς φιλύποπτος.

Μπορεί να υπάρχει μια απόλυτα λογική εξήγηση και να μου διαφεύγει. Μπορεί –ξέρω κι εγώ;– κάποιος δήμαρχος να έχει λόγο που δεν θέλει να κάνει ένα έργο 300.000 ευρώ για τους δημότες του. Μπορεί τελικά τα λεφτά να μην είναι πολλά, Άρη. Μπορεί απλώς να μη φτάνουν για όλους. Σε κάθε περίπτωση, θα επανέλθουμε. Σύντομα.