ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ. Η έγκαιρη διάγνωση αλλά και η αντιμετώπιση των πρώτων ενδείξεων απώλειας ακοής μπορεί να επιτρέψει την πρόληψη της έκπτωσης διανοητικών λειτουργιών και της γεροντικής άνοιας, σύμφωνα με νέα μελέτη του Πανεπιστημίου Κολούμπια. Eρευνητές του πανεπιστημίου διαπίστωσαν ότι ο εγκέφαλος αρχίζει να πλήττεται από τα πρώτα κιόλας στάδια της απώλειας ακοής, οδηγώντας σε υποβάθμιση της μνήμης και των διανοητικών λειτουργιών, σύμφωνα με δημοσίευμα των Times του Λονδίνου. Παλαιότερες έρευνες είχαν διαπιστώσει τη σχέση μεταξύ βαρηκοΐας και έκπτωσης διανοητικών λειτουργιών, αν και η έρευνα του Κολούμπια, που δημοσιεύθηκε στην ιατρική επιθεώρηση Journal of the American Medical Association, επισημαίνει ότι «η διασύνδεση αυτή είναι εμφανής σε ανθρώπους των οποίων η ακοή είναι ελαφρώς υποβαθμισμένη εξαιτίας της προχωρημένης ηλικίας, αλλά συνεχίζει να θεωρείται κανονική». Οι ερευνητές εξηγούν ότι η απώλεια ακοής αφορά ποσοστό 75% των ηλικιωμένων άνω των 70 ετών. Μόλις 14% των Αμερικανών ενηλίκων χρησιμοποιούν, ωστόσο, ακουστικό.  Οι περισσότερες μελέτες εξέτασαν τις γνωσιολογικές ικανότητες ανθρώπων, αφού αυτοί είχαν διαγνωσθεί με απώλεια ακοής. Η ομάδα του δρος Τζάστιν Γκολάμπ εξέτασε, όμως, 6.500 ενήλικες με μέσο όρο ηλικίας τα 59 έτη, υποβάλλοντάς τους σε τεστ ακοής και γνωσιολογικών ικανοτήτων.

Οι ιατροί διαπίστωσαν ότι η υποχώρηση της ακοής συνοδευόταν από έκπτωση των διανοητικών λειτουργιών.

Παρότι η έρευνα δεν απέδειξε ότι η απώλεια ακοής οδηγεί σε διανοητική έκπτωση, οι ειδικοί εκτιμούν ότι αυτό είναι πολύ πιθανό. «Οι άνθρωποι που δεν ακούνε καλά τείνουν προς την κοινωνική απομόνωση. Αυτό, με την πάροδο των ετών, μπορεί να έχει αρνητική επίδραση στις γνωσιολογικές λειτουργίες», λέει ο δρ Γκολάμπ. Η διαπίστωση αυτή σημαίνει ότι η πρόληψη ή η αντιμετώπιση της απώλειας ακοής μπορεί να περιορίσει την εμφάνιση γεροντικής άνοιας. Ο δρ Τζέιμς Πίκετ, πρόεδρος της Αμερικανικής Ενωσης Αλτσχάιμερ, σημειώνει: «Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη ιατρική έρευνα παρακολούθησε ανθρώπους για διάστημα δέκα και πλέον ετών, βοήθησε στην εξαγωγή του συμπεράσματος ότι η απώλεια ακοής αυξάνει τις πιθανότητες εμφάνισης προβλημάτων μνήμης, τα οποία οδηγούν στην άνοια».