Η Γκέλυ Μαυροπούλου υπήρξε μεγάλη πρωταγωνίστρια του θεάτρου, του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και γόνος σπουδαίας οικογένειας ηθοποιών.

Η Γκέλυ Μαυροπούλου γεννήθηκε στις 21 Οκτώβρη του 1932 στη Θεσσαλονίκη. Γονείς της ήταν οι ηθοποιοί Άγγελος Μαυρόπουλος (1901 – 1979) και Μαρίκα Κρεβατά (1910 – 1994). Σπούδασε στη Γαλλική Ακαδημία Αθηνών και στη Δραματική Σχολή του «Θεάτρου Τέχνης» του Καρόλου Κουν.

Θεωρείται η πρωταγωνίστρια που λάνσαρε το ροκ εντ ρολ στον ελληνικό κινηματογράφο, μαζί με τον Θεόδωρο Δημήτριεφ, στην ταινία «Η θεία απ’ το Σικάγο» (1957)

Από τη σχολή αποφοίτησε το 1955 και την ίδια χρονιά έκανε την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στο θέατρο «Ρεξ – Κοτοπούλη» – όπου την καλλιτεχνική διεύθυνση είχε ο Δημήτρης Μυράτ, με το έργο «Επτά χρόνια φαγούρα» του Άξελροντ, στο πλευρό της Μελίνας Μερκούρη.

Θέατρο

Στο θέατρο έγινε γρήγορα πρωταγωνίστρια, είτε ως θιασάρχης είτε συμπράττοντας με άλλους θιάσους, παίζοντας από νεοελληνική κωμωδία έως κλασικό ρεπερτόριο.

Την περίοδο 1957-1961 πρωταγωνίστησε σε σημαντικές παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου, συνεργαζόμενη με σκηνοθέτες όπως ο Αλέξης Μινωτής, ο Αλέξης Σολομός, ο Δημήτρης Ροντήρης, ο Κωστής Μιχαηλίδης και ηθοποιούς όπως η Κατίνα Παξινού, ο Χριστόφορος Νέζερ, ο Νίκος Παρασκευάς, ο Λυκούργος Καλλέργης, ο Θάνος Κωτσόπουλος, η Βάσω Μανωλίδου, ο Στέλιος Βόκοβιτς, η Άννα Συνοδινού, ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ. Το καλοκαίρι του 1959 πραγματοποίησε τη μοναδική της εμφάνιση στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, ερμηνεύοντας τον πρωταγωνιστικό ρόλο της θεάς Αθηνάς στην «Ορέστεια» του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη.

Την περίοδο 1962-1963 συγκρότησε θίασο με τον τότε σύζυγό της, τον Στέφανο Στρατηγό, και παρουσίασαν στη Θεσσαλονίκη και σε περιοδεία τα έργα «Τα κόκκινα φανάρια» του Αλέκου Γαλανού, «Χρυσή μου Ρουθ» του Νόρμα Κράσνα και «Ανυπόμονη καρδιά» του Τζων Πάτρικ. Το 1991 πραγματοποίησε την τελευταία θεατρική της εμφάνιση, παίζοντας τον ρόλο της Μπελίνα στο έργο «Ο κατά φαντασίαν ασθενής» του Μολιέρου.

Κινηματογράφος

Στον κινηματογράφο η Γκέλυ Μαυροπούλου εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1953 με την ταινία «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» του Γιώργου Λαζαρίδη και ακολούθησαν πρωταγωνιστικοί ρόλοι σε περισσότερες από 40 ακόμη ταινίες που καλύπτουν όλα τα είδη του ελληνικού κινηματογράφου της περιόδου 1950-1980 («Η ωραία των Αθηνών», «Η θεία από το Σικάγο» (ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΕΔΩ), «Έγκλημα στο Κολωνάκι» (ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΕΔΩ), «Εταιρεία θαυμάτων», «Η κυρία του κυρίου», «Ο δρόμος με τα κόκκινα φώτα», «Απαγωγή», «Κάθε λιμάνι και καημός» κ.α.).

Η τελευταία κινηματογραφική της εμφάνιση ήταν στην ταινία «17 σφαίρες για έναν άγγελο» (1981) των Νίκου Φώσκολου-Τάκη Βουγιουκλάκη. Θεωρείται η πρωταγωνίστρια που λάνσαρε το ροκ εντ ρολ στον ελληνικό κινηματογράφο, μαζί με τον Θεόδωρο Δημήτριεφ, στην ταινία «Η θεία απ’ το Σικάγο» (1957).

Τηλεόραση

Στις αρχές της δεκαετίας του ’70, έκανε το ντεμπούτο της στην τηλεόραση στην αστυνομική σειρά του Νίκου Φώσκολου «13ον ανακριτικόν γραφείον». Αμέσως μετά πρωταγωνίστησε, κρατώντας τον ρόλο της Χριστίνας Ψάχου, στη θρυλική σειρά «Άγνωστος πόλεμος» (1971-1974) των Νίκου Φώσκολου (σενάριο, σκηνοθεσία) και Κώστα Κουτσομύτη (σκηνοθεσία), στο πλευρό του Άγγελου Αντωνόπουλου.

Το 1973 ερμήνευσε την Αγία Ελένη στη σειρά «Εν τούτω νίκα» του Νίκου Φώσκολου, ενώ ακολούθησαν πρωταγωνιστικοί ρόλοι στις σειρές «Τα αρραβωνιάσματα» του Κώστα Καραγιάννη, (1983) και «Ποιος σκότωσε τον Άβελ» του Δημήτρη Ποντίκα (1988).

Η Γκέλυ Μαυροπούλου μετέφρασε θεατρικά έργα και υπήρξε μέλος του ΔΣ του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ). Μεταπολιτευτικά, είχε πολιτική δράση στο ΠΑΣΟΚ.

Έφυγε από τη ζωή στις 19 Ιουλίου 2021.