Ο Γιουλ Μπρίνερ (Yul Brynner 11 Ιουλίου 1920 – 10 Οκτωβρίου 1985) αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα ηθοποιού που συνδύαζε το φυσικό ταλέντο με την καταγωγή. Και αυτό γιατί ήταν μίας σπάνιας ράτσας, που του προσέφερε απλόχερα την απαράμιλλη γοητεία του.

Η μητέρα του ήταν Ρωσίδα, με καταγωγή από τη Μογγολία και ο πατέρας του ήταν Ελβετός. Είναι φανερό ότι η Μογγολία του έδωσε την ξεχωριστή ομορφιά, που σε συνδυασμό με την αδιαμφισβήτητη αρρενωπότητά του, τον έκανε ακαταμάχητο στα μάτια των γυναικών, ενώ η Ελβετία του απάλυνε όσο πρέπει τα σκληρά χαρακτηριστικά του προσώπου του.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Τοσίρο Μιφούνε: Ο τελευταίος σαμουράι

Ο Γιουλ Μπρίνερ, όμως ήταν διάσημος και για ακόμη δύο χαρακτηριστικά της εμφάνισής του. Για το ξυρισμένο κεφάλι του, πολλά χρόνια πριν να γίνει μόδα και για το κοντό ύψος του, που ερχόταν σε αντίθεση με τους δυναμικούς ρόλους που ερμήνευε. «Επισήμως», το ύψος του ήταν 1,73, αλλά όπως έλεγαν περιπαιχτικά αυτοί που τον είχαν γνωρίσει φαινόταν αρκετά κοντότερος και πως ξεπέρναγε το 1,70 μόνο με τα τακούνια που φορούσε (όπως πολλοί διάσημοι συνάδελφοί του) για να φτάνει στα ίσα με τις συμπρωταγωνίστριες του.

Πάντως, θα πρέπει να του αναγνωριστεί ότι όταν σήκωνε το ανάστημά του φαινόταν γίγαντας. Και αυτό σίγουρα στο σινεμά δεν το πετυχαίνεις μόνο με τα εξωτερικά χαρακτηριστικά ή το ευθυτενές κορμί.

Αλλά αυτά είναι μάλλον λεπτομέρειες για έναν ηθοποιό, κατεξοχήν θεατρικό, που έδωσε ορισμένες αθάνατες ερμηνείες παίζοντας σε τεράστιες επιτυχίες όπως «Ο Βασιλιάς κι Εγώ», «Οι Δέκα Εντολές», «Αναστασία», «Ο Σολομών και η Βασίλισσα του Σαβά» και φυσικά το κλασικό γουέστερν «Και οι 7 ήταν Υπέροχοι».

Ο Γιουλ Μπρίνερ παραμένει ανεξήγητα στη σκιά των σταρ του Χόλιγουντ, ίσως γιατί πάντα θα είναι ο εμιγκρές που τους έκλεψε τη δόξα και που η τελευταία του επιθυμία ήταν να ταφεί στο Παρίσι.

Ζωή σαν μυθιστόρημα

Ο Γιουλ Μπορίσοβιτς Μπρίνερ γεννήθηκε στο Βλαδιβοστόκ της Ρωσίας από πατέρα μηχανικό και μητέρα μουσικό. Οι περιπέτειες της ζωής του ξεκίνησαν από πολύ νωρίς, όταν ο πατέρας του τους εγκατέλειψε και η μητέρα του πήρε τα δυο παιδιά της και πήγε να ζήσει στη Μαντζουρία.

Έπειτα από κάποια χρόνια και αρκετές δυσκολίες θα αναζητήσουν μια νέα πατρίδα στη Γαλλία και συγκεκριμένα στο Παρίσι. Εκεί, ο νεαρός Γιουλ θα εμφανιστεί σε σκηνές καμπαρέ τραγουδώντας τσιγγάνικα τραγούδια, αφού η μητέρα του τον είχε διδάξει την τέχνη της. Άλλωστε εκτός από ομορφιά διέθετε και μία υπέροχη ζεστή φωνή. Στη συνέχεια θα βρεθεί στις σκηνές των τσίρκο, για να κάνει ακροβατικά.

Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου θα αναλάβει τον ρόλο του ραδιοφωνικού εκφωνητή, διαβάζοντας αντιναζιστικά κείμενα, ενώ είχε συνεργασία και με υψηλόβαθμα στελέχη του αμερικανικού στρατού. Κάπου εκεί του μπήκε και η ιδέα για να μεταναστεύσει για ακόμη μια φορά, αυτήν τη φορά στις ΗΠΑ, φοβούμενος και τη στοχοποίησή του από τους Γερμανούς.

Επιτυχία στο θέατρο και… Όσκαρ

Στις αρχές της δεκαετίας του ’40 θα φτάσει στις ΗΠΑ, όπου θα σπουδάσει υποκριτική. Γρήγορα θα αρχίσει να έχει μικρές συμμετοχές στο Μπρόντγουεϊ, ενώ θα παίξει και κάποια ρολάκια, του Ρώσου μετανάστη, σε κάποιες ταινίες.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’50 η καριέρα του εκτοξεύεται με τη θεατρική παράσταση «Ο Βασιλιάς κι Εγώ». Μία παράσταση που κράτησε τρία χρόνια και θα του δώσει την ευκαιρία το 1956 να παίξει στο ομώνυμο κινηματογραφικό μιούζικαλ, κερδίζοντας το Όσκαρ πρώτου ανδρικού ρόλου.

Παρότι ένας πλέον καταξιωμένος ηθοποιός, θα επιστρέψει στο σανίδι παίζοντας για ακόμη 3.379 παραστάσεις την επιτυχία που του χάρισε εκτός από το Όσκαρ και ένα βραβείο Τόνι.

Ανάμεσα στις θεατρικές του υποχρεώσεις βρήκε χρόνο να πρωταγωνιστήσει και σε φημισμένες ταινίες, όπως το επικό «Οι Δέκα Εντολές» του Σεσίλ ντε Μίλ και το εξαιρετικό δράμα «Αναστασία» σε σκηνοθεσία Άνατολ Λίτβακ και δίπλα στην Ίνγκριτ Μπέργκμαν. Επίσης, θα παίξει στο φιλμ του Ρίτσαρντ Μπρουκς «Αδελφοί Καραμαζόφ» και στο «Ο Σολωμόν και η βασίλισσα του Σαβά», σε σκηνοθεσία Κινγκ Βίντορ.

Μοναδικός και Υπέροχος

Αυτά όλα μέχρι το 1960, όταν έρχεται η τεράστια επιτυχία του κλασικού γουέστερν «Και οι 7 Ήταν Υπέροχοι», ριμέικ των «Επτά Σαμουράι» του Κουροσάβα. Τη σκηνοθεσία ανέλαβε ο ικανότατος Φρεντ Τσίνεμαν ο οποίος τοποθέτησε στην κορυφή ενός πολυπρόσωπου και γεμάτο αστέρια καστ, τον μαυροφορεμένο και πάντα cool Γιουλ Μπρίνερ. Μαζί του, μερικά απ΄ τα μεγαλύτερα ονόματα της εποχής: Στιβ Μακ Κουίν, Τζέιμς Κόμπερν, Τσαρλς Μπρόνσον, Χορστ Μπούχολτς, Ρόμπερτ Βον και Ελάι Γουάλας. Ένα από τα κλασικότερα γουέστερν που θα συνδέεται χωρίς δεύτερη σκέψη με τον Γιουλ Μπρίνερ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πέντε υπέροχα (όχι και τόσο γνωστά) γουέστερν

Ο Γιουλ Μπρίνερ είχε μία τεράστια διαδρομή στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Ωστόσο, βρήκε τον χρόνο να κάνει και τέσσερις γάμους, με πρώτο εκείνον με την ηθοποιό Βιρτζίνια Γκίλμορ, ενώ είχε δεκάδες ερωτικούς δεσμούς με αστέρια της εποχής, όπως η Μάρλεν Ντίτριχ, η Τζούντι Γκάρλαντ, η Τζόαν Κρόφορντ και η Ίνγκριτ Μπέργκμαν, αλλά και με πολλές στάρλετ.

Πέθανε στις 10 Οκτωβρίου του 1985 στη Νέα Υόρκη, έπειτα από μάχη με τον καρκίνο, λίγες ώρες διαφορά από τον χαμό του Όρσον Ουέλς. Η σορός του ενταφιάστηκε στο Παρίσι, κατά την επιθυμία του, ενώ και ο Ουέλς προτίμησε ως τελευταία του κατοικία την Ανδαλουσία…