Οι εξηγήσεις για τους λόγους που υπήρξε τέτοια έξαρση στη χώρα, και ειδικότερα στο βορρά, με επίκεντρο την περιφέρεια της Λομβαρδίας, είναι  πολλές.

Ανείπωτη είναι η τραγωδία που εξακολουθεί να βιώνει η Ιταλία, όπου ο κοροναϊός συνεχίζει να επελαύνει χωρίς έλεος.

Μπορεί τις τελευταίες μέρες, στη χώρα να καταγράφεται μια υποχώρηση στα κρούσματα και τους νεκρούς, ωστόσο η κατάσταση παραμένει ιδιαίτερα δραματική, με εκατοντάδες θανάτους σε καθημερινή βάση.

Ο πλανήτης παρακολουθεί  παγωμένος και αναρωτιέται γιατί. Πώς γίνεται μια χώρα 60 εκατ. κατοίκων όχι απλά να έχει ξεπεράσει σε θανάτους την πολυπληθέστερη Κίνα, αλλά να έχει και τη θλιβερή πρωτιά σε νεκρούς παγκοσμίως.

Οι εξηγήσεις για τους λόγους που υπήρξε τέτοια έξαρση στη χώρα, και ειδικότερα στο βορρά, με επίκεντρο την περιφέρεια της Λομβαρδίας, είναι  πολλές.

Το υψηλό ποσοστό Ιταλών υπερηλίκων, η συχνή διάδραση παππούδων με τις οικογένειές τους, οι περικοπές στο σύστημα υγείας που δεν μπόρεσε να σηκώσει ταυτόχρονα το επιδημικό κύμα… είναι αυτές που ακούστηκαν συχνότερα.

Λιγότερο ακούστηκε, η αργοπορία της Ιταλικής κυβέρνησης να πάρει περιοριστικά μέτρα ειδικά στην Λομβαρδία την πιο βιομηχανική περιοχή της Ιταλίας, όπου τα εργοστάσια συνέχισαν να λειτουργούν κανονικά μεχρι τουλάχιστον τις 22 Μαρτίου, οπότε και με διάταγμα του πρωθυπουργού Τζουζέπε Κόντε έκλεισαν.

Υπενθυμίζεται ότι ο πρώτος νεκρός από κοροναϊό στην Ιταλία, καταγράφηκε σχεδόν ένα μήνα πριν στις 22 Φεβρουαρίου.

«Είχαμε ζητήσει να κλείσουν νωρίτερα τα εργοστάσια»

Οι δύο επαρχίες του Μπέργκαμο και της Μπρέσια συγκεντρώνουν από μόνες τους το ένα τέταρτο όλων των κρουσμάτων και σχεδόν το 30% των θανάτων σε ολόκληρη την Ιταλία.

Και η εξήγηση είναι απλή: Αμφότερες είναι οι δύο πιο βιομηχανοποιημένες επαρχίες στη χώρα. Άρα, το να ζητείται να παραμείνει ο κόσμος στο σπίτι και να αφήνουν τα εργοστάσια ανοικτά σημαίνει στην πραγματικότητα ότι δεν κλείνει τίποτα, αφού δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι υποχρεώνονται να βρίσκονται μαζί σε κλειστούς χώρους για ώρες, αναφέρεται σε ιταλικές ιστοσελίδες.

Τα εργοστάσια στο Μπέργκαμο και την Μπρέσια ήταν, επομένως, η κύρια πηγή της ανεξέλεγκτης εξάπλωσης της μετάδοσης της νόσου και της βίαιης και ξαφνικής πίεσης στις δομές υγείας, που σχεδόν κατέρρευσαν.

Ο δήμαρχος της Μπρέσια, Εμίλιο ντελ Μπόνο, κατήγγειλε ότι μαζί με άλλους συναδέλφους του στην πληγείσα περιοχή είχε ζητήσει το κλείσιμο όλων των μη αναγκαίων παραγωγικών δραστηριοτήτων από τις 7 Μαρτίου, για να συναντήσει την άρνηση τόσο της κεντρικής κυβέρνησης, όσο και του συμβουλίου της περιφέρειας.

«Αν το κλείσιμο των εργοστασίων είχε αποφασιστεί πριν από δέκα ημέρες, όταν η κατάσταση ήταν ήδη σοβαρή, θα είχαμε, πιθανότατα, λιγότερα κρούσματα και νεκρούς και το σύστημα υγείας θα άντεχε περισσότερο στην επιδημία» αναφέρει δημοσίευμα του contropiano.org

Πέντε λόγοι

Πολλοί ηλικιωμένοι Ιταλοί έξάλλου, ενδέχεται να έχουν εκτεθεί στον ιό στον εργασιακό τους χώρο.

Το 2019, η μέση ηλικία συνταξιοδότησης στην Ιταλία ήταν τα 67 έτη, τουλάχιστον δύο χρόνια αργότερα από τους μέσους συνταξιούχους σε άλλες δυτικές αναπτυγμένες χώρες.

Αυτό αναφέρει η η ιστοσελίδα thelocal, που φιλοξενεί μια ανάλυση της  Sara Belligoni, ερευνήτριας στον τομέα της ασφάλειας και της διαχείρισης έκτακτων αναγκών που εργάστηκε στην Ιταλία.

Η Belligoni, εξηγεί ότι υπάρχουν πέντε λόγοι που ο κοροναϊός βρήκε πρόσφορο έδαφος να εξαπλωθεί στην Ιταλία: λόγω του δημογραφικού, της κουλτούρας, των επιχειρήσεων και της γεωγραφικής της θέσης:

1. Πολλοί ηλικιωμένοι

Οι Ιταλοί έχουν το έκτο μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής στον κόσμο – 84 έτη. Αυτό σημαίνει ότι πολλοί Ιταλοί είναι ηλικιωμένοι. Το 2018, το 22,6% του πληθυσμού ήταν 65 ετών ή παραπάνω, μεταξύ των υψηλότερων ποσοστών στην Ευρώπη.

Ιατρικοί ερευνητές έχουν πει ότι ο κοροναϊός αποτελεί σοβαρότερη απειλή για τους ηλικιωμένους παρά για τους νεότερους. Οι ηλικιωμένοι είναι πιο πιθανό να κολλήσουν την ασθένεια COVID-19 και, κυρίως, να έχουν επιπλοκές. Αυτό μπορεί επίσης να αυξήσει τη ζήτηση μονάδων εντατικής θεραπείας των νοσοκομείων.

Πολλοί ηλικιωμένοι Ιταλοί ενδέχεται να έχουν εκτεθεί στον ιό στον εργασιακό χώρο. Το 2019, η μέση ηλικία συνταξιοδότησης στην Ιταλία ήταν τα 67 έτη, τουλάχιστον δύο χρόνια αργότερα από τους μέσους συνταξιούχους σε άλλες δυτικές αναπτυγμένες χώρες.

2. Στενές επαφές

Οι Ιταλοί, δεν ενδείκνυνται για κοινωνική αποστασιοποίηση, λέει η ερευνήτρια. Είναι πολύ εκδηλωτικοί άνθρωποι. Οι αγκαλιές και τα φιλιά είναι πολύ συνηθισμένες αντιδράσεις όχι μόνο μεταξύ των μελών της οικογένειας, αλλά και των φίλων και ακόμη και των συναδέλφων τους.

Ακόμη και όταν κουβεντιάζουν, οι Ιταλοί είναι κοντά στον συνομιλητή τους, διότι η ψυχολογική αντίληψη του πολιτισμού για τον προσωπικό τους χώρο είναι διαφορετική από ό,τι σε άλλες χώρες. Μεγάλες κοινωνικές συγκεντρώσεις, που γίνονται μέχρι πρότινος σε δημόσιους χώρους, απαγορεύτηκαν από τον Ιταλό πρωθυπουργό Τζουζέπε Κόντε στις αρχές Μαρτίου του 2020.

3. Πυκνός πληθυσμός

Δεν υπάρχει πολύς χώρος στην Ιταλία για να απλωθούν οι άνθρωποι. Πρόκειται για μια πυκνοκατοικημένη χώρα, με μέση πυκνότητα 533 ατόμων ανά τετραγωνικό μίλι. Σε σύγκριση, η Γερμανία έχει πληθυσμιακή πυκνότητα 235 ατόμων ανά τετραγωνικό μίλι ενώ οι ΗΠΑ έχουν 94.

Τα 2/3 των Ιταλών ζουν σε αστικές περιοχές που είναι ακόμη πιο πυκνοκατοικημένες. Η Ρώμη έχει 5.800 άτομα ανά τετραγωνικό μίλι και το Μιλάνο συγκεντρώνει περισσότερους από 19.000 ανθρώπους σε κάθε τετραγωνικό μίλι. Αυτό είναι σχεδόν διπλάσιο της πυκνότητας του Βερολίνου και της Ουάσινγκτον.

4. Η βόρεια Ιταλία είναι επιχειρηματικός κόμβος

Η ερευνήτρια αναφέρει ότι το Μιλάνο, στη βόρεια Ιταλία, είναι το οικονομικό κέντρο της χώρας και έχει στενούς εμπορικούς και εκπαιδευτικούς δεσμούς με την Κίνα. Ολόκληρη η περιφέρεια της βόρειας Ιταλίας φιλοξενεί γραφεία πολυεθνικών εταιριών. Οι εργαζόμενοι ταξιδεύουν από όλο τον κόσμο για να παρακολουθήσουν συναντήσεις και συνέδρια στη βόρεια Ιταλία. Ένα μολυσμένο άτομο όχι μόνο θα μπορούσε να μολύνει άλλους, αλλά να το κάνει ταχύτατα καθώς οι άνθρωποι αυτοί θα μπορούσαν να μετακινηθούν γρήγορα σε ολόκληρη τη χώρα.

5. Μεγάλος αριθμός κρουσμάτων

Με πολύ λιγότερους ανθρώπους, το ποσοστό μόλυνσης της Ιταλίας είναι πολύ υψηλότερο από αυτό της Κίνας. Καμία άλλη χώρα δεν έχει πραγματικά συγκρίσιμα στοιχεία.

Ένας βασικός παράγοντας στη διαχείριση έκτακτων περιστατικών είναι να διδαχθείς από το «πάθημα» άλλων – αλλά δεν υπάρχει κανένας για την Ιταλία να ενημερώσει γι’ αυτό το στάδιο της κρίσης.

Κινέζοι εμπειρογνώμονες έχουν ταξιδέψει στην Ιταλία για να βοηθήσουν – αλλά πολλές από τις γνώσεις τους για τον κορονοαϊό τις μοιράστηκαν μετά την έναρξη της εξάπλωσης στην Ιταλία.

Κατά συνέπεια οι Ιταλοί είναι πιο πίσω από το σημείο όπου βρίσκονται άλλες χώρες, στις οποίες εκδηλώθηκε πιο πρόσφατα ο ιός, λέει η κ. Sara Belligoni, η οποία εκτιμά ότι σε περισσότερο από δύο εβδομάδες αργότερα, η χώρα μπορεί τελικά να δει μείωση του αριθμού των νέων περιπτώσεων.

…Και ένας ποδοσφαιρικός αγώνας

Υπάρχει τέλος και η εκδοχή του Ιταλού ανοσολόγου Francesco Le Foche, ο οποίος συνέδεσε τη δραματική κατάσταση στο Μπέργκαμο, με τη μεγάλη συγκέντρωση οπαδών στον ποδοσφαιρικό αγώνα Αταλάντα- Βαλενθια

Ο Le Foche, ο οποίος εργάζεται στο νοσοκομείο Umberto I της Ρώμης, υποστήριξε ότι δεν αποκλείεται η αναμέτρηση αυτή να ήταν το «παιχνίδι μηδέν».

Τότε (19/2) κι ενώ η επιδημία βρισκόταν στα πρωτα στάδια της εξάπλωσης στην Βόρεια Ιταλία, με αποτέλεσμα να μην έχουν ληφθεί ακόμη δραστικά μέτρα, περίπου 2.500 οπαδοί της Αταλάντα ταξίδεψαν στο Μιλάνο για να παρακολουθήσουν την αναμέτρηση με την Βαλένθια. Αυτοί, γύρισαν πίσω στα σπίτια τους, έχοντας μολυνθεί από τον ιό. Το ίδιο σκηνικό συνέβη και με τους φιλάθλους της Βαλένθια, οι οποίοι επέστρεψαν στην Ισπανία με συμπτώματα κοροναϊού.