Εκτός από μια τέλεια άσκηση, το κολύμπι είναι και ψυχοθεραπεία, λένε οι ειδικοί.

«Από όλα όσα σημαντικά έχω χάσει κατά τη διάρκεια της πανδημίας, το κολύμπι κατατάσσεται πολύ ψηλά στη λίστα. Στο νερό, όλες οι ανησυχίες μου εξαφανίζονται και καθώς αυτές οι ανησυχίες είχαν συσσωρευτεί με ανησυχητικό ρυθμό τους τελευταίους έξι μήνες -αφού οι πισίνες παρέμεναν κλειστές λόγω της πανδημίας-, και είχα ελάχιστες επιλογές για να ηρεμήσω το μυαλό μου», λέει η Bonnie Tsui, μια πρώην πρωταθλήτρια αγωνιστικής κολύμβησης και συγγραφέας του βιβλίου «Why We Swim» (Γιατί κολυμπάμε).

Γράφει η Tsui: «Με το κολύμπι, απομακρύνεστε από το φυσιολογικό περιβάλλον σας τη στιγμή που βυθίζετε στο νερό. Είστε τυλιγμένοι κάτω από ένα υγρό πέπλο μέσα στο οποίο ο ήχος είναι ανύπαρκτος, η όραση θολή, η γεύση και η μυρωδιά περιορισμένες, και αυτή η σίγαση των αισθήσεων ενθαρρύνει ένα είδος εσωτερικής υποχώρησης από τις εξωτερικές έγνοιες. Ο ήχος του νερού ενισχύει τη δραστηριότητα των κυμάτων Alpha -εκείνα τα εγκεφαλικά κύματα που σχετίζονται με χαλάρωση, δημιουργική σκέψη και περισυλλογή- αντιλαμβανόμενοι ότι πραγματοποιείτε συνδέσεις με τον εσωτερικό σας κόσμο που σε καμία άλλη περίπτωση δεν γίνεται τόσο αυθόρμητα και αυτόματα».

«Η κολύμβηση είναι μια τέλεια άσκηση, αλλά και μια εξαιρετική διαλογιστική μέθοδος», λέει ο προπονητής κολύμβησης Boris Talan, ο οποίος εκπαιδεύει διασημότητες, ελίτ αθλητές, μοντέλα και σχεδιαστές, συμπεριλαμβανομένων των Stella McCartney και Calvin Klein. «Είναι μια φυσική δραστηριότητα ιδανική για όλες τις ηλικίες, η οποία παρέχει τα πλεονεκτήματα μια πλήρους σωματικής προπόνησης, αλλά και ταυτόχρονα λειτουργεί και ως ψυχοθεραπεία. Και αυτά τα δυο είναι πολύ σημαντικά κριτήρια για να επιλέξει κάποιος την καθημερινή επαφή του με το νερό, στους δύσκολους καιρούς που ζούμε. Οι άνθρωποι έρχονται σε μένα και λένε, “Boris, νιώθω ότι θα χάσω το μυαλό μου», και εγώ τους λέω “Βουτήξτε στην πισίνα”».

Σύμφωνα με τους ειδικούς, κύρια πηγή μετάδοσης του ιού φαίνεται να είναι οι ασθενείς και οι προ-συμπτωματικοί φορείς, και όχι το περιβάλλον προπόνησης, το οποίο φαίνεται να συμβάλει λιγότερο από όλους τους άλλους παράγοντες μετάδοσης. Ωστόσο, μολυσμένα σταγονίδια με τον βήχα, το φτάρνισμα, ακόμα και την ομιλία απελευθερώνονται στον αέρα και στους βοηθητικούς χώρους της πισίνας. Ως εκ τούτου ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, καλό είναι να αποφύγουν τις κλειστές πισίνες σε αυτή τη φάση. Σε κάθε περίπτωση, στις ανοιχτές πισίνες ο κίνδυνος είναι μικρότερος, εφόσον η συγκέντρωση του ιού στον αέρα αραιώνεται πολύ περισσότερο, αλλά και εδώ ισχύει ο κανόνας των αποστάσεων που έχει συστήσει ο ΕΟΔΥ, δηλαδή 5 τ.μ. για κάθε κολυμβητή, με τις συνήθεις υποχρεώσεις να ακολουθούνται τώρα με ακόμα μεγαλύτερη συνέπεια: ντους πριν από την είσοδο της πισίνας, σκουφάκι, απαγόρευση της χρήσης σε άτομα με εμφανή συμπτώματα, παρακολούθηση των παιδιών, ώστε να πηγαίνουν σε τακτά χρονικά διαστήματα στην τουαλέτα, προστασία του περιβάλλοντος χώρου από επισκέπτες.