Η εγκατάλειψη και η ιδιαιτερότητά του πηγή έμπνευσης για σπουδαίους σκηνοθέτες

Στη δυτική Μακεδονία, σε απόσταση μερικών χιλιομέτρων από την πόλη της Καστοριάς, βρίσκονται τα ονομαζόμενα “Κορέστεια” ή “πλίνθινα χωριά”, τα οποία ήταν χτισμένα από κοκκινόχωμα, νερό και άχυρο και τα οποία χτίστηκαν από τοπικούς μάστορες στο πρώτο μισό του περασμένου αιώνα.

Ο Γάβρος, που παίρνει το όνομά του από το ομώνυμο δέντρο των δασών της Σαρακίνας, αποτελεί ένα από αυτά τα χωριά και τοποθετείται στα δυτικά της εθνικής οδού Καστοριάς-Πρεσπών.

Οι περισσότεροι κάτοικοί του μετανάστευσαν στην Αυστραλία και τον Καναδά κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου, ενώ όσοι απέμειναν αναγκάστηκαν να το εγκαταλείψουν και να μετοικήσουν στο νεοΐδρυθέν χωριό Κορέστεια. Από τον Γάβρο ξεκινά ο ποταμός Λαδοπόταμος ο οποίος καταλήγει στον Αλιάκμονα, χαρίζοντας υπέροχες εικόνες στο πέρασμά του.

Το “κουφάρι” της εγκατάλειψης ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια του επισκέπτη, μέσα από τα μισογκρεμισμένα “κοκκινόσπιτα”, που σαν αυτόπτες μάρτυρες μιας αλλοτινής εποχής, έχουν πολλά να σου πουν.

Μάλιστα, τα ξεθωριασμένα χρώματά των σπιτιών, έχουν εμπνεύσει μεγάλα ονόματα σκηνοθετών του ελληνικού και ξένου κινηματογράφου και οι εικόνες του έχουν γίνει γνωστές στο ευρύ κοινό μέσα από αυτόν.

Το “Ψυχή Βαθιά” του Παντελή Βούλγαρη, “Το μετέωρο βήμα του πελαργού” του Θόδωρου Αγγελόπουλου αλλά και το έργο “Τζέιμς Μποντ για τα μάτια σου μόνο”, είναι μερικές από τις ταινίες που φιλοξενούν εικόνες του τόπου, όπως η ιστορική ταινία “Παύλος Μελάς” του Φίλιππου Φυλακτού, η οποία μάλιστα θεωρήθηκε υπερπαραγωγή, «κόβοντας» στην Α’ προβολή της 433.000 εισιτήρια μόνο σε Αθήνα και Πειραιά, και παρουσιάζει τη ζωή του ισχυρού αυτού άνδρα ο οποίος έχασε τη ζωή του σε αυτά τα μέρη.

Πηγή: huffingtonpost.gr