Με άρθρο του στο Independent ο Άντριου Άντονις τονίζει πως το κενό ηγεσίας μπορεί να οδηγήσει στο αποτέλεσμα να χαθούν περισσότερες ζωές λόγω καθυστερημένης λήψης αποφάσεων και αδύναμης ηγεσίας.

Όταν ο Μπόρις Τζόνσον μπήκε  στο νοσοκομείο πριν από έξι ημέρες, προκλήθηκε ένα κενό ηγεσίας στην Βρετανία, καθώς όπως διαβεβαίωσε και η Ντάουνινγκ Στριτ, ο Τζόνσον εξακολουθεί ακόμη και τώρα να έχει τον έλεγχο της κυβέρνησης.

Ωστόσο αυτό προκάλεσε και προκαλεί ανησυχία στους Βρετανούς, καθώς οι καιροί είναι δύσκολοι και ο κοροναϊός βρίσκεται ακόμη σε έξαρση στην χώρα.

Σύμφωνα με τον Aντριου Άντονις, μέλος του κοινοβουλίου της Μεγάλης Βρετανίας μία τέτοια απόφαση είναι απαράδεκτη όσο η χώρα είναι βυθισμένη στην κρίση του κοροναϊού.

Με άρθρο του στο Independent μάλιστα ο πολιτικός και δημοσιογράφος τονίζει πως το κενό ηγεσίας μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα να χαθούν περισσότερες ζωές λόγω καθυστερημένης λήψης αποφάσεων και αδύναμης ηγεσίας.

«Το σωστό θα ήταν, προτείνω, να διοριστεί ένας πρωθυπουργός αυτό το Σαββατοκύριακο. Ο πρωθυπουργός και ο πρώτος άρχοντας του θησαυροφυλακίου θα οριστεί από τη βασίλισσα και θα έχει την πλήρη εξουσία. Φυσικά αυτό θα έπρεπε να γίνει με την προϋπόθεση ότι θα υπηρετήσει στη θέση αυτή για τουλάχιστον ένα μήνα, πιθανόν περισσότερο μέχρι δηλαδή ο Μπόρις Τζόνσον να αναρρώσει πλήρως», τονίζει ο δημοσιογράφος.

Με αυτόν τον τρόπο ο νέος πρωθυπουργός δεν θα αναλάβει μόνο την πλήρη εξουσία και την ευθύνη, αλλά θα λάβει και αποφάσεις για τις κρίσιμες μέρες και εβδομάδες που θα επακολουθήσουν.

Είναι ζωτικής σημασίας να κατανοήσουμε τη διαφορά μεταξύ αυτών των δύο – από την μία το διορισμό ενός αναπληρωματικού πρωθυπουργού για μία συγκεκριμένη περίοδο με τις παραπάνω αρμοδιότητες- και από την άλλη να συνεχίσουμε με την παρούσα κατάσταση όπου ο Μπόρις Τζόνσον παραμένει στη θέση του αλλά είναι περισσότερο ή λιγότερο ανίκανος, την στιγμή που ο Ντόμινικ Ρααμπ προεδρεύει σε συναντήσεις και παίρνει αναπόφευκτες υπουργικές αποφάσεις καθημερινά.

Το παρόν σύστημα μάλιστα στην πράξη οδηγεί σε ένα σταθερά αυξανόμενο κενό στην καρδιά της κυβέρνησης.

Ο σχεδιασμός για την επόμενη μέρα στην μάχη με τον κοροναϊό είτε βρίσκεται σε αδιέξοδο είτε  χαρακτηρίζεται από έλλειψη εμπιστοσύνης και ηγεσίας.

Η ημερήσια συνέντευξη Τύπου στις 5 μ.μ., ουσιαστικά αποτελεί τον μόνο τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση επικοινωνεί πλέον με τον λαό.

Η ημερήσια συνέντευξη Τύπου, ηγείτο πάντα από τον πρωθυπουργό. Ωστόσο εδώ και 15 ημέρες αυτό δεν συμβαίνει. Αντ ‘αυτού, υπάρχει ένα κάστινγκ από υπουργούς – είδαμε τέσσερις μόνο την τελευταία εβδομάδα – καθένας με προφανώς περιορισμένη εξουσία.

Στην περίπτωση του ίδιου του Ντόμινγκ Ράαμπ, μιλάμε για έναν υποτιμημένο και υποταγμένο πολιτικό

Ο διορισμός ενός ενεργού πρωθυπουργού θα ευνοήσει άλλωστε τον Μπόρις Τζόνσον και την οικογένειά του.

Η απόφαση αυτή θα του δώσει χρόνο να αναρρώσει μακριά από τη δημόσια σφαίρα.

Αν υπήρχε δηλαδή ένας πρωθυπουργός- αντικαταστάτης θα ήταν σαφές πως το ζήτημα της υγείας του Τζόνσον δεν θα αποτελεί τροχοπέδη από το να παρθούν βασικές αποφάσεις για τον έλεγχο και την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης στην Βρετανία.

Ένας τέτοιος πρωθυπουργός θα αποτελούσε συνταγματική καινοτομία, αλλά και απόλυτη ανάγκη για λειτουργία των θεσμών της Μεγάλης Βρετανίας.

Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί όταν ο Ουίνστον Τσόρτσιλ έπαθε εγκεφαλικό επεισόδιο στις 23 Ιουνίου 1953, στην τελευταία θητεία του ως πρωθυπουργός.

Καθώς λοιπόν ο Τσόρτσιλ ανάρρωνε ο Ραμπ Μπάτλερ λάμβανε καθημερινές αποφάσεις μαζί με τον ιδιωτικό γραμματέα του πρωθυπουργού Τζοκ Κολβιλ.

Ακόμη και τότε δεν θεωρήθηκε ικανοποιητική απόφαση ωστόσο συνέβη μόνο και μόνο επειδή ήταν καλοκαίρι και κατά τους θερινούς μήνες δεν συνεδρίαζε το υπουργικό συμβούλιο και το κοινοβούλιο. Μάλιστα μην ξεχνάμε πως τότε ΔΕΝ υπήρχε η εθνική κατάσταση έκτακτης ανάγκης όπως αυτή που αντιμετωπίζουμε σήμερα.

Πώς θα πρέπει να επιλεγεί ο πρωθυπουργός; Θα πρέπει να είναι μία κοινή απόφαση του Μπόρις Τζόνσον, του γραμματέα του γραφείου του Sir Mark Sedwill και του  ιδιωτικού γραμματέα της Βασίλισσας Sir Edward Young.

Ο πρωθυπουργός-αντικαταστάτης θα μπορούσε να αποφασιστεί αμέσως ή μετά από μια διαδικασία ταχείας διαβούλευσης με το υπουργικό συμβούλιο, ή τουλάχιστον με τα ανώτερα μέλη του.

Η προφανής ευαισθησία εδώ είναι ότι ο Ντομινίκ Ρααμπ, ο αναπληρωτής του Μπόρις Τζόνσον, μπορεί να μην είναι το άτομο που ταιριάζει καλύτερα με αυτή τη θέση.

Το μόνο σίγουρο είναι πάντως πως η δύναμη του βρετανικού συντάγματος είναι πως δίνει αυτή τη δυνατότητα, επειδή είναι «άγραφο» σε βασικά σημεία, όπως και στην περίπτωση μας, στην ανικανότητα δηλαδή του πρωθυπουργού να προσαρμοστεί  σε ώρα κρίσης και επείγουσας ανάγκης.

Πότε λοιπόν μία τέτοια απόφαση δεν θα ήταν τόσο επείγουσα όσο σήμερα.