ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΘΕΟΔΟΥΛΟΥ-ΔΙΚΑΙΟΣ ΧΑΤΖΗΠΛΗΣ
Χαριστική βιβλιοθήκη
εκδ. Πατάκη, σελ. 44

ΜAΡΙΓΩ ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ
Ο γύρος του χρόνου με ποιήματα
εκδ. Μεταίχμιο, σελ. 88

Συναρπαστικές ιστορίες με ξεχωριστούς πρωταγωνιστές που ανυπομονούν να «ξεφύγουν» από τις σελίδες, για να συναντήσουν τους μικρούς αναγνώστες. Ιστορίες για την αξία της διαφορετικότητας, τον πλούτο των βιβλίων, το δώρο της αγάπης. Εξι βιβλία γραμμένα με μεράκι, φροντίδα, τρυφερότητα, κέφι, με υπέροχη εικονογράφηση, που ευφραίνουν την καρδιά, ακονίζουν το μυαλό, υπηρετούν την αισθητική και αξίζουν μια θέση στη βιβλιοθήκη σας – ή κάτω από το χριστουγεννιάτικο δένδρο.

Πρώτος πρώτος θα τρυπώσει εκεί ο μικρός Σοφοκλής μαζί με τους νέους του φίλους. Τους γνώρισε διαβάζοντας το βιβλίο που επέλεξε από τη δανειστική βιβλιοθήκη: μια καμηλοπάρδαλη που μιλάει, έναν ροζ εξωγήινο, έναν ατρόμητο ιππότη. Και άλλους τους δημιούργησε με τη δική του φαντασία: ένα πυραυλοελέφαντα, έναν πολύχρωμο δράκο, μια ασύρματη πατάτα! Και, τι έκπληξη, δεν χρειάστηκε να επιστρέψει κανέναν τους όταν πήγε το βιβλίο πίσω στη βιβλιοθήκη! Μια όμορφη ιστορία, με λιτό αλλά περιεκτικό κείμενο και πολύχρωμη, χαρούμενη εικονογράφηση της Μυρτώς Δεληβοριά. Στις σελίδες του, μαζί με καινούργιους φίλους, οι μικροί αναγνώστες ανακαλύπτουν τη μαγική δύναμη των βιβλίων, να μοιράζονται τις περιπέτειες των άλλων ή να εμπνευστούν δικές τους μοναδικές ιστορίες.

«O ψίθυρος»

Για όλα αυτά ο Σοφοκλής σίγουρα μπορεί να συζητήσει με τη μικρή ηρωίδα του βιβλίου της Πάμελα Ζαγκαρένσκι «Ο ψίθυρος». Η βιβλιόφιλη πιτσιρίκα δανείστηκε από τη δασκάλα της το μαγικό βιβλίο των παραμυθιών, δεν πρόσεξε όμως ότι στον δρόμο για το σπίτι οι λέξεις ξέφυγαν από τις σελίδες και σκορπίστηκαν στον αέρα. Οταν πια έφτασε στο σπίτι και το άνοιξε, αντίκρισε υπέροχες ζωγραφιές και εικόνες, αλλά καμία ιστορία. Τη λύση έδωσε ο ψίθυρος που την παρότρυνε να φανταστεί τις λέξεις και τις ιστορίες. «Ξεκίνα με λίγες απλές λέξεις και βάλε τη φαντασία σου να δουλέψει» της είπε. Κι έτσι έγινε. Χάρισε στους ήρωες των όμορφων εικόνων απίθανες περιπέτειες και συναρπαστικά ταξίδια, τους απέδωσε χαρακτηριστικά και συναισθήματα. Και όπως η δημιουργική μικρούλα έντυσε με λέξεις το δικό της μαγικό βιβλίο, η υπέροχη εικογράφηση της Ζαγκαρένσκι προσκαλεί τα παιδιά να φανταστούν τις δικές τους ιστορίες σε κάθε σελίδα. Με έναν πολύ ευφάνταστο τρόπο τούς κλείνει το μάτι, λέγοντάς τους ότι μπορούν να γίνουν αφηγητές και συγγραφείς, να υφάνουν την πλοκή, να διαλέξουν τους ήρωες και τους ρόλους τους, να παίξουν, να ενθουσιαστούν ξανά και ξανά, γιατί η φαντασία δεν τελειώνει ποτέ.

Η Πεπίτα από την άλλη αξιοποιεί τη φαντασία της για να σχεδιάζει την πινιάτα που θα παραγγέλνει κάθε χρόνο για τα γενέθλιά της από τον δον Φουλχένσιο. Οσο όμως εκείνη επικεντρώνεται στα καλούδια που ονειρεύεται να έχει μέσα κάθε πινιάτα τόσο ο κατεργάρης δον Φουλχένσιο της σκαρώνει χουνέρια. Η Πεπίτα δεν το βάζει κάτω, αλλά και ο δον Φουλχένσιο είναι πεισματάρης. Στην τελευταία του πινιάτα όμως κρύβει ένα δώρο που η πιο πιστή του πελάτισσα δεν θα ξεχάσει ποτέ. Σπάζοντας την πινιάτα, η Πεπίτα και οι μικροί αναγνώστες θα μάθουν ότι σπουδαία πράγματα μπορεί να κρύβονται σε ασυνήθιστα μέρη.

Ενα μικρό κορίτσι είναι η πρωταγωνίστρια και του υπέροχου βιβλίου του Νίκου Γιαννόπουλου και της Κριστίν Μενάρ «Το τέρας της βροχής». Η μοναχική Μελίνα, που βλέπει με τα μάτια της ψυχής της, αφού γεννήθηκε τυφλή, και γι’ αυτό αναγνωρίζει τα αληθινά συναισθήματα και τον χαρακτήρα των άλλων και δεν παρασύρεται από τις εντυπώσεις και τις προκαταλήψεις που περιθωριοποιούν όσους διαφέρουν. Η Μελίνα γίνεται φίλη με το τέρας της βροχής, το οποίο φοβούνται οι κάτοικοι της μικρής της πόλης, παρασυρμένοι από την αλλόκοτη εμφάνισή του και τα περίεργα φερσίματά του. Και το μικρό τυφλό κορίτσι, που βλέπει καθαρότερα από όλους, διδάσκει ότι ο «άλλος», ο διαφορετικός, μπορεί να μας πλουτίσει και να μας συμπληρώσει, αρκεί να του δείξουμε καλοσύνη, αλληλεγγύη και φιλία.

Στην καλοσύνη των άλλων προσφεύγει και η οικογένεια Ποντικόφσκι, που λίγες μέρες πριν από τα Χριστούγεννα λαμβάνει ένα απρόσμενο γράμμα από τη θεία Ζοζεφίνα, διάσημη πιανίστρια που κάνει καριέρα στην Αμερική, ότι θα περάσει τις γιορτές μαζί τους. Οι Ποντικόφσκι, όμως, είναι φτωχοί και δεν μπορούν να διοργανώσουν μια λαμπερή γιορτή και ένα πλούσιο τραπέζι όπως θα περίμενε η ιδιότροπη θεία. Ωσπου τα δύο παιδιά, η Φελίτσια και ο Κασπάρ, αποφασίζουν να ζητήσουν από τους γείτονές τους να τους χαρίσουν τα γιορτινά καλούδια που χρειάζονται. «Ενα γράμμα από τη θεία Ζοζεφίνα», όπως είναι ο τίτλος του τρυφερού βιβλίου του Μάικλ Ενγκλερ και της Μαρτίνα Μάτος, στέκεται ικανό να ενεργοποιήσει αντανακλαστικά αλληλεγγύης και συντροφικότητας που έμοιαζαν χαμένα στις ποντικότρυπες της καθημερινότητας. Η ατμόσφαιρα του βιβλίου θυμίζει αυτή των αριστουργημάτων του Κάρολου Ντίκενς, η γλώσσα είναι απλή και η αφήγηση ήρεμη και νοσταλγική.

Βουτιά στο παρελθόν, στον υπέροχο κόσμο των Ελλήνων ποιητών και της λαϊκής παράδοσης, κάνει η φιλόλογος και ποιήτρια Μαριγώ Αλεξοπούλου στο βιβλίο της «Ο γύρος του χρόνου με ποιήματα». Η κατάταξη της ύλης έγινε με βάση τις τέσσερις εποχές του χρόνου, με στόχο να μυηθούν τα παιδιά στην ομορφιά των στίχων και της ποιητικής ατμόσφαιρας. Σε αυτή τη φροντισμένη ανθολογία ποίησης για παιδιά περιλαμβάνονται δημοτικά τραγούδια και ποιήματα, μεταξύ άλλων, των Παλαμά, Σεφέρη, Λειβαδίτη, Καρυωτάκη, Δημουλά, Λαπαθιώτη, Αγρα.

MΑΡΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ-kathimerini.gr