14 Αυγούστου 2005: Η πτήση 522 (HCY 522) των κυπριακών αερογραμμών Helios Airways, με το Boeing 737-31S, αναχωρεί στις 09:07 ώρα Ελλάδας από την Λάρνακα της Κύπρου με προορισμό την Πράγα της Τσεχίας. Έχει προγραμματιστεί ενδιάμεση στάση στον διεθνή αερολιμένα Αθηνών, «Ελευθέριος Βενιζέλος»

Περίπου τρεις ώρες αργότερα, στις 12:03 θα συντριβεί σε λοφώδη περιοχή κοντά στην περιοχή του Γραμματικού. Οι 115 επιβάτες και τα 6 μέλη του πληρώματος χάνουν τη ζωή τους.

Νωρίτερα την ίδια ημέρα το αεροσκάφος είχε πραγματοποιήσει την πτήση Λονδίνο – Λάρνακα. Το προηγούμενο πλήρωμα θαλάμου επιβατών παρατήρησε ένα πρόβλημα στην πίσω δεξιά πόρτα εξυπηρέτησης αναφέροντας ότι το στεγανωτικό παρέμβυσμα της πόρτας παγώνει και ακούγονται δυνατοί κτύποι κατά τη διάρκεια της πτήσης. Μηχανικός εδάφους πραγματοποίησε έλεγχο γυρίζοντας τον ρυθμιστή συμπίεσης στη χειροκίνητη θέση. Όπως διαπιστώθηκε δεν επανέφερε τον ρυθμιστή στην αυτόματη θέση μετά τον έλεγχο.

Η τελευταία επικοινωνία του πληρώματος της πτήσης 522 με το Κέντρο Ελέγχου Περιοχής (ΚΕΠ) Λευκωσίας έγινε στις 09:11 ώρα Ελλάδας. Ο κυβερνήτης ζήτησε και έλαβε εξουσιοδότηση για το ΕΠ340 και τελικά βεβαίωσε τη λήψη εξουσιοδότησης για το ΕΠ340 (34.000 πόδια). Κατά την άνοδο του αεροσκάφους μετά την απογείωση, στις 09:12 ώρα Ελλάδας και σε ύψος περίπου 12.000 ποδών, ήχησε η Προειδοποιητική Σειρήνα Ύψους Θαλάμου. Σύμφωνα με την Επιτροπή Διερεύνησης Ατυχημάτων και Ασφάλειας Πτήσεων (ΕΔΑΑΠ) οι δύο πιλότοι αντέδρασαν στο άκουσμα της σειρήνας σαν να ήταν η Προειδοποιητική Σειρήνα Διαμόρφωσης Απογείωσης.

Στις 09:37 το αεροσκάφος εισήλθε στην FIR Αθηνών πετώντας σταθερά σε ΕΠ340. Στις 10:12 το ΚΕΠ Αθηνών κάλεσε την Πτήση 522 τέσσερις φορές χωρίς να λάβει απάντηση. Ακολούθησαν ακόμη 14 κλήσεις. Στις 11:34 το ΚΕΠ Αθηνών κήρυξε φάση κινδύνου. Στις 11:54 το πιλοτήριο της Πτήσης 522 εξέπεμψε τρεις φορές εκπομπή κινδύνου (MAYDAY) και στις 11:59 έσβησε και ο δεξιός κινητήρας.

Τον Οκτώβριο του 2006, δεκατέσσερις μήνες μετά τη συντριβή του αεροπλάνου, δόθηκε στη δημοσιότητα το πόρισμα της ΕΔΑΑΠ, το οποίο διεπίστωνε συνεπευθυνότητα των μηχανικών που έλεγξαν το αεροσκάφος πριν από την τελευταία πτήση και εσφαλμένες κινήσεις των χειριστών. Τελικό αίτιο της πτώσης ήταν η διακοπή της λειτουργίας των κινητήρων λόγω έλλειψης καυσίμων.