Ο Σέιν ΜακΓκόουαν, αρχηγός του αγγλο-ιρλανδικού συγκροτήματος The Pogues, πέθανε σε ηλικία 65 ετών.

Την είδηση του θανάτου του επιβεβαίωσε η σύζυγός του, Ιρλανδή δημοσιογράφος και συγγραφέας Βικτόρια Μέρι Κλαρκ, η οποία είπε σε δήλωσή της: «Ο Σέιν θα είναι πάντα το φως που έχω μπροστά μου και η αγάπη της ζωής μου».

«Έφυγε για να είναι με τον Ιησού και τη Μαρία και την όμορφη μητέρα του Τερέζ. Είμαι ευλογημένη που τον γνώρισα και τον αγάπησα και που αγαπήθηκα τόσο ατελείωτα και άνευ όρων και που είχα τόσα χρόνια ζωής και αγάπης και χαράς και διασκέδασης και γέλιου και τόσες πολλές περιπέτειες.

«Δεν υπάρχει τρόπος να περιγράψω την απώλεια που νιώθω και τη λαχτάρα για ένα ακόμα χαμόγελό του που φώτιζε τον κόσμο μου. Σ ευχαριστώ… για την παρουσία σου σε αυτόν τον κόσμο, τον έκανες τόσο πολύ φωτεινό και έδωσες τόση χαρά σε τόσους πολλούς ανθρώπους με την καρδιά και την ψυχή σου και τη μουσική σου. Θα ζεις για πάντα στην καρδιά μου…Ήσουν ο κόσμος για μένα» τόνισε .

Το ζευγάρι είχε μόλις γιορτάσει την πέμπτη επέτειο του γάμου του.

Ο μουσικός, του οποίου οι επιτυχίες περιλαμβάνουν το Fairytale of New York του 1988 και το A Pair of Brown Eyes, δεν ήταν καλά στην υγεία του όπως μετέδωσε το BBC, για αρκετό καιρό.

Τον Δεκέμβριο του 2022 νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο με ιογενή εγκεφαλίτιδα, με αποτέλεσμα να περάσει αρκετούς μήνες του 2023 στην εντατική.

Ποιος ήταν ο Shane MacGowan

Γεννήθηκε από Ιρλανδούς γονείς, μετανάστες, την ημέρα των Χριστουγέννων του 1957, στο Κεντ. Αργότερα, μαζί με την οικογένειά του, μετακόμισε στο Λονδίνο. Είχε πάρει υποτροφία για να σπουδάσει στο Westminster School, αλλά τον έδιωξαν γρήγορα, αφού βρέθηκαν ναρκωτικά στην κατοχή του.

Η πρώτη φορά που απασχόλησε τη δημοσιότητα ήταν το 1976, όταν μια φωτογραφία του με αίμα στο αυτί, σε συναυλία στο Λονδίνο, βγήκε στο «NME» με τον τίτλο «Κανιβαλισμός σε συναυλία των Clash».

Ο MacGowan ξεκίνησε την καριέρα του στους «Nipple Erectors» (αργότερα «Nips»), μπάντα που ακολουθούσε το στιλ της πανκ της εποχής. Έπειτα, ίδρυσε το συγκρότημα «Pogue Mahone», που αργότερα έγιναν οι «The Pogues».

Η «γέννηση» των The Pogues

Με τους Pogues, ο MacGowan άφησε πίσω του την τυπική μορφή της πανκ μουσικής και κατευθύνθηκε πιο βαθιά στην παραδοσιακή φολκ της Ιρλανδίας, με παραδοσιακά όργανα στο προσκήνιο.

Άφησε, δηλαδή, τις ηλεκτρικές κιθάρες και τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της οργισμένης πανκ, για να αφηγηθεί ιστορίες με λογοτεχνική στόφα, με στίχους που έμοιαζαν βγαλμένοι από τις σελίδες μυθιστορήματος, με όργανα όπως ακορντεόν, hurdy-gurdy και tin whistle. Μίλησε για την Ιρλανδία, εμπνεύστηκε από λογοτεχνικά έργα και από τη Βίβλο, μεταξύ άλλων, για να γράψει τραγούδια που ξεχώρισαν και έγιναν επιτυχίες.

Μερικά από τα πιο γνωστά τραγούδια των The Pogues ήταν τα Fairytale of New York, A Pair of Brown Eyes, Dirty Old Town, ενώ μεγάλη επιτυχία σημείωσε το Haunted, το οποίο ο MacGowan τραγούδησε μαζί με τη Sinéad O’Connor.

Πάντως, παρόλο που απομακρύνθηκε από την τυπική πανκ, διατήρησε τις καταβολές του, με πανκ διάθεση και με ένα χαρακτηριστικό γρέζι στα φωνητικά, αλλά και με έντονη προφορά και παθιασμένη ερμηνεία.

Οι The Pogues κυκλοφόρησαν πέντε άλμπουμ με τον Shane MacGowan, με πρώτο το ντεμπούτο τους, Red Roses for Me, το 1984 και τελευταίο το Hell’s Ditch το 1990.

Στη συνέχεια, ο MacGowan διαγνώστηκε με ηπατίτιδα και οι γιατροί τον προειδοποίησαν ότι εάν συνεχίσει να πίνει αλκοόλ κινδυνεύει να πεθάνει. Στη συνέχεια, το 1991, η μπάντα τον έδιωξε, αφού δεν εμφανιζόταν καν σε συναυλίες τους, κατά τη διάρκεια περιοδείας.

Έπειτα, ίδρυσε το συγκρότημα Shane MacGowan and the Popes, με το οποίο ηχογράφησε δύο άλμπουμ. Επέστρεψε στους Pogues για ένα reunion, το οποίο διήρκεσε ως το 2014.

Το τελευταίο άλμπουμ του MacGowan ήταν το The Crock of Gold των Popes το 1997, αν και από το 2015 δούλευε σε ένα ακυκλοφόρητο άλμπουμ με διασκευές και πρωτότυπα τραγούδια με το ιρλανδικό συγκρότημα Cronin.