Έφυγε από τη ζωή ο Δάκης
Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 79 ετών, ο τραγουδιστής Δάκης μετά από μάχη με τον καρκίνο. Την είδηση γνωστοποίησε σε ανάρτησή της στο Facebook η Λουκίλα Καρρέρ-Πλέσσα, σύζυγος του Μίμη Πλέσσα.
Ο Βρασίδας «Δάκης» Χαραλαμπίδης γεννήθηκε στις 26 Αυγούστου 1943 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Το 1963 ήρθε στην Ελλάδα και σχεδόν ένα χρόνο μετά ξεκίνησε να τραγουδά σε χώρους διασκέδασης και θεαμάτων. Παράλληλα ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο στα αγγλικά με τίτλο «Deep in the heart of Athens», ενώ ακολούθησαν κι άλλοι δίσκοι στα γαλλικά, ιταλικά και αγγλικά, με τραγούδια που γνώρισαν αμέσως επιτυχία, όπως «Monsieur Cannibal», «Tu Veux ou tu veux pas», «Mourir ou vivre», «Gaston». Μιλούσε έξι γλώσσες (ελληνικά, γαλλικά, αγγλικά, ιταλικά, ισπανικά και αραβικά), γεγονός που του επέτρεπε να ερμηνεύει διεθνές ρεπερτόριο.
Το 1968 ηχογράφησε τον πρώτο του δίσκο στα ελληνικά με τίτλο «Γεια σου σ′ ευχαριστώ» με τον συνθέτη Κώστα Ξενάκη και αμέσως μετά ακολούθησε η πρώτη συνεργασία του με τον Μίμη Πλέσσα και οι διαχρονικές επιτυχίες «Τόσα καλοκαίρια» και «Εκείνο το πρωί στην Κηφισιά». Συνεργάστηκε με γνωστούς Έλληνες συνθέτες και στιχουργούς, όπως οι Μίμης Πλέσσας, Γιάννης Σπανός, Γιώργος Κατσαρός, Γιώργος Χατζηνάσιος, Κώστας Χατζής, Ρόμπερτ Ουίλιαμς, Αλέξης Παπαδημητρίου, Γιώργος Μανίκας, Σάκης Τσιλίκης, Χάρης Χαλκίτης, Βαγγέλης Πιτσιλαδής, Γιώργος Κριμιζάκης, Κώστας Ξενάκης, Γιώργος Θεοφάνους, Πυθαγόρας, Λευτέρης Παπαδόπουλος, Μάνος Ελευθερίου, Δημήτρης Ιατρόπουλος, Σώτια Τσώτου κ.ά.
Ο Δάκης είχε συμμετάσχει σε πολλές θεατρικές παραστάσεις, καθώς και σε ελληνικές ταινίες, όπως «Γοργόνες και μάγκες», «Η θεία μου η χίπισσα» κ.ά. Είχε εκπροσωπήσει την Ελλάδα σε διεθνή φεστιβάλ τραγουδιού, αποσπώντας διακρίσεις και βραβεία.
Η κ. Καρρέρ-Πλέσσα αποχαιρέτησε τον γνωστό τραγουδιστή με τα εξής λόγια:
«Στην Αυγή του καλοκαιριού διάλεξες να φύγεις ψυχούλα μου… Εσύ που μας έκανες να λατρέψουμε τα καλοκαίρια… τόσα καλοκαίρια…. Ξεκουράσου….θα ς’ αγαπώ πάντα…για πάντα…πολύ…
Αυτό το καλοκαίρι το περίμενα
με δίχως ένα σύννεφο
με δίχως στεναχώρια.
Αλλ’ όμως δε με ζέστανε ο ήλιος του
γιατί το πέρασα από σένα χώρια…».