Στην Αθήνα, αναφέρει η έρευνα της Grant Thornton, ένα ακίνητο στην οικονομία του διαμοιρασμού στερεί 2 ακίνητα από τις βραχυχρόνιες μισθώσεις, και προκαλεί αύξηση 9,3% στις τιμές των ενοικίων

Με ρυθμούς 25% σε ετήσια βάση κινούνται τα μεγέθη της οικονομίας διαμοιρασμού (βραχυχρόνιας μίσθωσης) καταγράφοντας έσοδα άνω του 1,9 δισ. ευρώ (10% της ετήσιας τουριστικής δαπάνης της χώρας), όπως προκύπτει από τη μελέτη που διενήργησε η Grant Thornton, για λογαριασμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Ωστόσο, το γεγονός αυτό κάνει επιτακτική την ανάγκη εμβάθυνσης του ρυθμιστικού πλαισίου που διέπει την εν λόγω μορφή δραστηριότητας, καθώς προκαλεί σειρά αρνητικών επιπτώσεων σε κοινωνικό, οικονομικό και περιβαλλοντικό επίπεδο.

Σύμφωνα με την έρευνα παρατηρείται το φαινόμενο του εκτοπισμού ακινήτων από τις μακροχρόνιες μισθώσεις στις βραχυχρόνιες, προκαλώντας ανισορροπία στην ανάπτυξη του τουριστικού και του υπόλοιπου οικιστικού περιβάλλοντος με ταυτόχρονη γεωμετρική αύξηση των ενοικίων. Στην Αθήνα π.χ. ένα ακίνητο στην οικονομία του διαμοιρασμού στερεί δύο ακίνητα από τις βραχυχρόνιες μισθώσεις, ενώ προκαλείται αύξηση 9,3% στις τιμές των ενοικίων. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο διάστημα που διενεργήθηκε η έρευνα (Νοέμβριος 2018-Ιανουάριος 2019), με δείγμα 36.000 ακινήτων, στα Χανιά, το εν λόγω διάστημα διατίθενται για βραχυχρόνια μίσθωση 4.500 ακίνητα και μόλις 200 για μακροχρόνια.

Στο οικονομικό σκέλος, η μείωση των δημοσίων εσόδων την τριετία 2016-2018 εκτιμάται στα 300 εκατ. ευρώ και οι απώλειες σε θέσεις εργασίας εντοπίζονται σε 36,560, καθώς στην οικονομία του διαμοιρασμού παρατηρείται το φαινόμενο της αθέατης εργασίας., όπως τονίστηκε. Την ίδια στιγμή παρατηρούνται αρνητικές επιδράσεις σε επίπεδο κοινωνικής συνοχής, με αλλοίωση του αστικού περιβάλλοντος. Η έρευνα κάνει λόγο για τουριστικά γκέτο, αύξηση δικαστικών διαμαχών και ζητημάτων δημοσίας ασφάλειας.

Στην παρέμβαση του ο πρόεδρος του ΞΕΕ Αλέξανδρος Βασιλικός σημειώνει ότι από το 2012 έχουν επισημανθεί οι αρνητικές επιδράσεις της βραχυχρόνιας μίσθωσης και ζητούμενο είναι όχι τι χάνουν οι ξενοδόχοι αλλά τι χάνει η κοινωνία, όσο η βραχυχρόνια λειτουργία παραμένει χωρίς ρύθμιση και έλεγχο εφαρμογής των υφιστάμενων ρυθμίσεων. Ο κ. Βασιλικός σημείωσε ότι είναι υποχρέωση του επιμελητηρίου να ξεκινήσει ένας κοινωνικός διάλογος με φορείς και συλλογικότητες της κοινωνίας των πολιτών στη βάση των συμπερασμάτων της παρούσας έρευνας.